by Γράφει: Ο Δημήτρης Απόκης*
Επανειλημμένως, ο πρώην Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, έχει προειδοποιήσει για τις καταστροφικές, όσο αφορά το έθνος και την πατρίδα, συνέπειες, από την πολιτική κατευνασμού που εφαρμόζει η κυβέρνηση τα τελευταία χρόναι απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν.
Πέρα από το γεγονός, της υπογραφής διακύρηξης φιλίας και συνεργασίας και της υποταγής σε κρίσιμα για τα εθνικά συμφέροντα θέματα (Κάσος – καλώδιο), παρά τις προειδοποιήσεις και την ανησυχία του, ακόμη και ο πρώην Πρωθυπουργός, δεν μπορούσε να φανταστεί, ότι αυτή η εθνικά επικίνδυνη πολιτική του κατευνασμού, θα αποκτούσε και θεσμικό ρόλο στην Ελληνική κυβέρνηση.
Το είπε κομψά σε πρόσφατο σχόλιο του για την τοποθέτηση Τσάφου, σε κυβερνητικό πόστο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περίμενε τη συνεχιζόμενη κυβερνητική αναλγησία, μετά τον ορυμαγδό των στοιχείων που έρχονται στη δημοσιότητα για τον εν λόγω υφυπουργό και τις προκλητικά υποστηρικτικές θέσεις του, όσο αφορά το επιθετικό απέναντι στην Ελλάδα, τουρκικό αφήγημα.
Το μόνο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς για τον Αντώνη Σαμαρά, είναι η βαθιά εμπειρία του, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πραγματικά, τα γεγονότα γύρω από τον Τσάφο, τον έχουν κάνει να ξεπεράσει την ανησυχία και να έχει περάσει στην οργή.
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς, ότι ο πρώην Πρωθυπουργός, είναι οργισμένος, για το γεγονός, ότι με βάση, όχι μια αλλά πολλές, δημόσιες τοποθετήσεις του, είναι απαρέδεκτο ένας στην ουσία “πρόξενος” τουρκικών συμφερόντων στο Αιγαίο, να κατέχει θέση στην Ελληνική κυβέρνηση και μάλιστα σε νευραλγικό και κρίσιμο για τα εθνικά συμφέροντα μας πόστο.
Ακόμη χειρότερο, είναι το γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος κατέχει κρίσιμη θέση στο υπουργικό συμβούλιο, τη στιγμή, που πληθαίνουν τα ανησυχητικά μυνήματα, από την Ουάσιγκτον και από τον Καθεδρικό της Γραφειοκρατίας της παγκοσμιοποίησης στις Βρυξέλλες, σχετικά με την Τουρκία, για επναφορά της στο πρόγραμμα των μαχητικών F-35 και ρόλο κλειδί στην ευρωπαϊκή άμυνα.
Πως να μην είναι οργισμένος ο πρώην Πρωθυπουργός και κάθε σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης, όταν έχει χαθεί κάθε φιλότιμο και εθνική αξιοπρέπεια, απέναντι στην πατρίδα.
Ντρέπεται και η ντροπή.
*Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο
