by Γράφει: Ο Απόστολος Βρατσιώτης*
Στις 24 Απριλίου 1941, 300 Ευέλπιδες της Ιης και ΙΙης Τάξεως, ηλικίας 18-19 ετών, έχοντας μαζί τους την Ένδοξη Σημαία της Σχολής, αναχωρούν με δική τους πρωτοβουλία από την Αθήνα για την Κρήτη, για να πολεμήσουν εναντίον των Γερμανών κατακτητών!
Στις 23 Απριλίου στο αμφιθέατρο, άκουσαν το διάγγελμα του Βασιλέως Γεωργίου : «Αγνωούμεν υπό ποίας συνθήκας επακριβώς ευρεθείς ο Στρατός της Ηπείρου υπέγραψε ανακωχήν μετά του εχθρού εν αγνοία υμών, του Αρχιστρατήγου και της ϞΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ. Η πράξις αύτη, κατ’ ουδέν δεσμεύει την Ελευθέραν βούλησιν του Έθνους, του Βασιλέως και της ϞΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ, η οποία συνιστάται εις την συνέχισιν του αγώνος, δι’ όλων των υπολοιπομένων ημίν δυνάμεων προς εξασφάλισιν των υπάτων Εθνικών συμφερόντων».
«Μείνατε πιστοί εις την Ιδέαν μιας Ηνωμένης, Αδιαιρέτου, Ελευθέρας Πατρίδος. Εντείνατε τας θελήσεις σας. Αντιτάξατε την Ελληνικήν σας Υπερηφάνεια κατά της εχθρικής βίας και τον εχθρικόν δελεασμόν. Θαρείτε, αι καλαί ημέραι θα επανέλθουν. Ζήτω το Έθνος!».
Οι Ευέλπιδες αποφάσισαν να συνεχίσουν τον Αγώνα στην Κρήτη.
Μαζί τους ενώθηκε ο Υπολοχαγός Νικόλαος Λυγιδάκης.
Σημειώθηκε … Στρατιωτική Στάση, καταλήφθηκε το Στρατόπεδο από τους … Στασιαστές Ευέλπιδες, εγκαταστάθηκε ένοπλη φρουρά στις Πύλες και άρχισε εντατικά η προετοιμασία αναχωρήσεως για την Κρήτη.
Το γεγονός αναφέρθηκε τηλεφωνικά στον Επιτελάρχη της Στρατιωτικής Διοικήσεως Αθηνών, Συνταγματάρχη (ΠΖ) Θωμά Πεντζόπουλο, ο οποίος ζήτησε να μιλήσει απευθείας με τον Αρχηγό των Πρωτοετών Ευέλπιδων.
Ο νεαρός Εύελπις ήταν σαφέστατος : «Λαμβάνω την Τιμή να σας αναφέρω ότι ελήφθη η Ομόθυμος απόφασις όπως οι Ευέλπιδες ή σταλούν εις το μέτωπον ή εις Κρήτην».
Ανάστατος ο Επιτελάρχης σπεύδει στην Σχολή.
Βρίσκει τους Ευέλπιδες να έχουν παραλάβει την Σημαία και με τον οπλισμό τους στο αναρτήσατε να ξεκινούν.
Τους μίλησε σαν έμπειρος Συνάδελφος αλλά και σαν στοργικός Πατέρας : «Η ισχύς του εχθρού είναι κολοσσιαία. Η εξόντωσις του μεγαλύτερου μέρους της Σχολής υπό της εχθρικής αεροπορίας καθ’ οδόν εις την ξηράν θα είναι μοιραία. Αλλά και ο καταποντισμός των υπολοίπων όσων τυχόν φθάσουν εις τα παράλια και θα πειραθούν να διαπλεύσουν το Κρητικόν πέλαγος θα πρέπει να θεωρείται πλέον ή βέβαιος».
Ομόφωνη και Λακωνική η απάντηση των Ευέλπιδων : «Είμεθα έτοιμοι δια κάθε θυσίαν χάριν της Πατρίδος μας».
Ο Συνταγματάρχης λύγισε. Πυκνά δάκρυα συγκινήσεως άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια του.
Δέν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο από το να δώσει την Ευχή του : «Στο Καλό Γενναία Παιδιά της Ελλάδος, στο Καλό Ευέλπιδες! Και με την Νίκη!».
Στάθηκε Προσοχή και Χαιρέτησε βλέποντας να περνά μπροστά του η Ένδοξη Σημαία της Σχολής, που την ακολουθούσαν τραγουδώντας οι Γενναίοι Πρωτοετείς Ευέλπιδες Τάξεως 1943.
Ανέφερε στους ανώτερους του : «Ουδείς μπορεί να τους μεταπείσει, αλλά και ουδείς έχει το δικαίωμα να στερήσει από αυτούς τους νεαρούς Ευέλπιδες την θέλησιν να πολεμήσουν, ως επιθυμούν για την Πατρίδα».
*Head of Hellenic Hospitality
