by Ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας, Θεόδωρος Σκυλακάκης, προχώρησε σε μια κυνική παραδοχή ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναλαμβάνει σημαντικό γεωπολιτικό ρίσκο με την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Κύπρου. Παραδέχθηκε ταυτόχρονα ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσει μόνη της την πόντιση του καλωδίου, υπονοώντας έτσι ότι το έργο δεν θα προχωρήσει. Αυτή η δήλωση αποκαλύπτει την πολιτική υποτέλεια και εξάρτηση από ξένες δυνάμεις, καθώς και την αδυναμία της χώρας να προστατεύσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, εξαιτίας των κακών χειρισμών της κυβέρνησης. «Ήταν αναγκαίο να διαπραγματευτούμε με την κυπριακή κυβέρνηση για να διασφαλίσουμε την υλοποίηση αυτού του έργου», δήλωσε ο υπουργός, παραδεχόμενος ότι η ηλεκτρική διασύνδεση είχε βρεθεί σε κρίσιμη κατάσταση λόγω «διαφορετικών αντιδράσεων που υπήρχαν στην Κυπριακή Δημοκρατία». Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης πρόσθεσε χωρίς δισταγμό ότι η χώρα μας συμβάλλει στον «γεωπολιτικό κίνδυνο» προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη να αισθανθεί η Κύπρος μεγαλύτερη ασφάλεια . Mετά τις αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα ομαδικά πυρά εναντίον της κυβέρνησης. Εκείνος δήλωσε «εμείς λέμε ότι έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στο ∆ιεθνές ∆ίκαιο, στην υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, στα επιχειρήματά μας και αναλαμβάνουμε το γεωπολιτικό ρίσκο. Το αναλαμβάνουμε». Αίσθηση πάντως προκάλεσε το γεγονός ότι ο Θεόδωρος Σκυλακάκης απέφυγε να κατονομάσει την Τουρκία ως την άμεση αιτία για την περίληψη του όρου «γεωπολιτικό ρίσκο» στο κείμενο της τροπολογίας.
Αναφορικά με τις συνέπειες της μη ολοκλήρωσης της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας και Κύπρου, η κατάσταση είναι σαφής: ο Κρατικός Προϋπολογισμός θα αναλάβει την κάλυψη της επιπλέον επιβάρυνσης που ενδέχεται να προκύψει για τους Έλληνες καταναλωτές. Αυτό ισχύει σε περίπτωση που, λόγω εξωτερικών γεωπολιτικών κινδύνων ή άλλων ανωτέρων βίας, και χωρίς υπαιτιότητα του φορέα υλοποίησης (ΑΔΜΗΕ), καθυστερήσει ή ακυρωθεί η ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Κύπρου, όπως προβλέπεται σε τροπολογία που έχει κατατεθεί στη Βουλή από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η ρύθμιση καθορίζει ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει πλέον αυξημένο γεωπολιτικό ρίσκο, το οποίο κατανέμεται ισόποσα, 50%-50%, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, αποκλίνουσα από την απόφαση για τη διασυνοριακή κατανομή του κόστους. Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση, το κόστος διασύνδεσης επιμερίζεται κατά 67% στην Κύπρο, η οποία είναι η κύρια ωφελούμενη του έργου, και κατά 33% στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, η ρύθμιση προβλέπει ότι σε περίπτωση αρνητικής εξέλιξης και μη υλοποίησης του έργου, η Ελλάδα θα επιβαρυνθεί με το 50% των δαπανών που έχει πραγματοποιήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Α∆ΜΗΕ, τις οποίες έχει το δικαίωμα να ανακτήσει. Για να αποφευχθεί, ωστόσο, η επιβάρυνση των Ελλήνων καταναλωτών με επιπλέον χρεώσεις στους λογαριασμούς τους (καθώς οι δαπάνες του διαχειριστή ενδέχεται να μεταφερθούν στις χρεώσεις χρήσης συστήματος), η ρύθμιση ορίζει ότι η διαφορά μεταξύ του 33% που προβλέπει η αρχική συμφωνία και του 50% των δαπανών, δηλαδή το επιπλέον 13%, θα καλυφθεί από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, κατόπιν σχετικής εισήγησης της ΡΑΑΕΥ.
Ο ακριβής προσδιορισμός του ποσού ανάκτησης που σχετίζεται με τη διαφορά, ο χρόνος που απαιτείται για την ανάκτηση αυτή και η ετήσια κατανομή του, καθώς και ο καθορισμός του ετήσιου ποσού που θα αποδοθεί από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, καθώς και κάθε σχετικό θέμα, θα καθορίζονται με κοινή απόφαση των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από εισήγηση της ΡΑΑΕΥ, εντός δύο μηνών από την υποβολή της. Η εισήγηση της ΡΑΑΕΥ θα υποβοβληθεί εντός ενός μήνα από την κοινή απόφαση ΡΑΑΕΥ-ΡΑΕΚ, η οποία θα επιβεβαιώνει την ύπαρξη «εξωτερικών παραγόντων που είναι εκτός του ελέγχου, της ευθύνης και της υπαιτιότητας του φορέα υλοποίησης». Η ρύθμιση περιλαμβάνει επίσης ότι ο Α∆ΜΗΕ θα προχωρήσει στις απαραίτητες καταβολές για τη συνέχιση των εργασιών στο πλαίσιο των κατασκευαστικών συμβάσεων που έχει υπογράψει (με τη γαλλική Nexans) μέχρι το ποσό των 26,8 εκατ. ευρώ, παράλληλα με τη διαδικασία έκδοσης των αποφάσεων των ρυθμιστικών Αρχών Ελλάδας και Κύπρου για τον καθορισμό του ρυθμιζόμενου εσόδου του έργου για το 2025, σύμφωνα με το υφιστάμενο καθεστώς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος ρυθμιστικού πλαισίου.
