Γράφει: Ο Stirlitz
Τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και στα άλλα μείζονα ζητήματα που έρχονται κατά καιρούς στην επικαιρότητα, θα πρέπει να θυμόμαστε κάτι πολύ βασικό. Κάθε πολιτικός Μαυρογιαλούρος που σέβεται τον εαυτό του, ξέρει ότι υπάρχει πάντα ένας απλούστερος, ταχύτερος και οικονομικότερος τρόπος για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα απ’ ό,τι να καθίσει να το λύσει. Μπορεί κάλλιστα και ανερυθρίαστα να αρνηθεί ότι υπάρχει το πρόβλημα, και δεν έχει παρά να πείσει τον λαό ότι έχει δίκιο αναπτύσσοντας την κατάλληλη επιχειρηματολογία από αρλούμπες που έχει ήδη επεξεργαστεί για αυτόν τον σκοπό. Έτσι, για παράδειγμα, είχε βγει σε τηλεοπτικό κανάλι ο Βορίδης, όταν το «Ορούτς Ρέις» είχε κλείσει 3,5 μήνες που σουλατσάριζε ανενόχλητο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα με απλωμένα καλώδια, και μας είχε πει ότι λάθος καταλάβαμε όλοι και ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τους Τούρκους διότι δεν παραβίασαν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Οφείλουμε λοιπόν να έχουμε πάντα κατά νου όποτε προκύπτει ένα πρόβλημα, ότι οι πολιτικοί ταγοί μας δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία με εμάς, ότι δηλαδή δεν δέχονται ότι όντως υπάρχει ένα πρόβλημα προς επίλυση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ εμείς βασανίζουμε το μυαλό μας για το πώς μπορεί να λυθεί το πρόβλημα, η πρώτη αντίδραση των πολιτικών μας είναι του τύπου: «Λάθος καταλάβατε. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα». Θα πρέπει να είμαστε κάθε φορά έτοιμοι να ξεπεράσουμε αυτό το αρχικό σοκ της συνειδητοποίησης ότι μας περνάνε για ηλιθιους, και μετά να τους αναγκάσουμε (αν το καταφέρουμε) να αποδεχτούν το αυτονόητο. Τότε ίσως φιλοτιμηθούν να πράξουν κάτι γι’ αυτό.