by Γράφει: Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*
Πριν από μερικές ημέρες ένας οπλίτης ή αν θέλετε Στρατιώτης και όχι φαντάρος. Πήρε μέρος σε αντιπολεμική εκδήλωση του ΚΚΕ φορώντας την στολή του. Σαφώς όλο αυτό το έκανε για να προκαλέσει και να πάρει δημοσιότητα, ξεχνώντας βέβαια ότι αυτή τη ίδια στολή φόρεσαν εκατοντάδες άλλοι Έλληνες που την τίμησαν με το αίμα τους στα πεδία των μαχών. Σκοπός του ήταν να γίνει ήρωας μέσα στο ΚΚΕ και ίσως κάποια στιγμή να γίνει βουλευτής του ΚΚΕ.
Αποτέλεσμα, το θέμα πήρε πολιτικές διαστάσεις. Ο βουλευτής της ΝΔ Θάνος Πλεύρης σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είπε ότι η ενέργεια αυτή ήταν απαράδεκτη. Την σκυτάλη πήρε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Παππάς και αποδοκίμασε την πράξη αυτή. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ άδειασε τον βουλευτή του και είπε ότι οι απόψεις του δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση το κόμμα. Ο καθένας βέβαια μπορεί να πει ότι θέλει και ότι του κατέβει στο μυαλό. Αλλά όπως έλεγε και ο Σωκράτης αυτό που μετράει δεν είναι η γνώμη των πολλών αλλά η γνώμη των ειδικών. Όταν θέλουμε να δούμε γιατί πονάει το στήθος μας, δεν κάνουμε δημοψήφισμα αλλά πηγαίνουμε στον ειδικό παθολόγο.
Στην περίπτωση αυτή ο ειδικός είναι ο Στρατηγός Patton του Β’ΠΠ. Ο Patton μιλώντας στην τρίτη στρατιά είπε. “Ο στρατός είναι μια ομάδα που ζει, τρώει, κοιμάται, μάχεται ως ομάδα. Όλες αυτές οι θεωρίες περί ατομικότητας είναι μαλακίες. Οι μαλάκες που έγραψαν αυτές τις θεωρίες περί ατομικότητας στο Saturday Evening Post δεν ξέρουν τίποτα περισσότερο για την πραγματική μάχη από ό,τι για την πορνεία”. Θα μείνω στην πρώτη πρόταση. Ότι δηλαδή ο Στρατός είναι μια ομάδα που ζει, τρώει, κοιμάται και μάχεται σαν ομάδα.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Στρατός δεν ανήκει σε κόμματα αλλά ανήκει στο έθνος. Προκειμένου λοιπόν να διαφυλαχτεί αυτή η ενότητα του στρατεύματος, ο νομοθέτης στο παρελθόν απαγόρευσε όχι μόνο τις πολιτικές συζητήσεις εντός των στρατοπέδων αλλά και την ανάγνωση πολιτικών εφημερίδων. Μετά την μεταπολίτευση το ΚΚΕ κατόρθωσε να επιβάλει την δικιά του πολιτική ιδεολογία. Ότι δηλαδή οι Στρατιώτες είναι απλά πολίτες με στολή. Και κατά συνέπεια μπορούν να κατεβαίνουν με την στολή τους σε διάφορες πολιτικές εκδηλώσεις και να πολιτικολογούν ανεξέλεγκτα. Έτσι οι δήθεν δεξιές και σοσιαλιστικές κυβερνήσεις άλλαξαν όλους τους νόμους και επέτρεψαν την πλήρη πολιτικοποίηση του στρατεύματος. Οι δε Διοικητές όλων των κλιμακίων, από Λοχαγό μέχρι και Αντιστράτηγο, κάτω από τον φόβο μην τους πουν χουντικούς. Δεν τολμούν να τιμωρήσουν κανέναν από τους Στρατιώτες ή τους Αξιωματικούς που ενδεχομένως θα κάνουν κάτι παρόμοιο. Η ποινή δε του εν λόγω Οπλίτη που εσκεμμένα δημιούργησε τον σάλο γύρω από το όνομα του, όχι μόνο θα είναι αμελητέα αλλά δεν θα εφαρμοστεί ούτε στο ελάχιστο. Και αυτό γιατί οι ποινές στον Ελληνικό Στρατό έχουν καταργηθεί εδώ και 25 χρόνια. Είναι απλά θεωρητικές χωρίς καμία ουσιαστική αξία. Μη σας πω ότι ο εν λόγω Οπλίτης θα μετατεθεί εντός μικρού χρονικού διαστήματος στο ΓΕΣ στην Αθήνα ώστε να μπορεί να δραστηριοποιείται καλύτερα στα πλαίσια του κόμματος. Πράγμα που μπορεί να ήταν και ο άμεσος στόχος του.
Είναι αλήθεια ότι η χώρα μας ανέκαθεν ταλανίζονταν από κομματικές διαμάχες και συγκρούσεις. Τον Οκτώβριο του 1940 το ΚΚΕ καλούσε τους οπαδούς του να μην συμμετάσχουν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο του δικτάτορα Μεταξά. Η διαφορά όμως του τότε με το σήμερα, είναι η τεχνολογία και η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις. Και ενώ τότε υπήρχε χρόνος να αλλάξει άποψη το ΚΚΕ και να συ-στρατευτεί στον Εθνικό αγώνα. Σήμερα δεν υπάρχει χρόνος για σπατάλη. Όποιος αργεί να πάρει αποφάσεις θα χάσει και τον πόλεμο.
Κύριοι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων συνεννοηθείτε τουλάχιστον σε ένα πράγμα. Και αφήστε τις Ένοπλες Δυνάμεις έξω από τις κομματικές σας συγκρούσεις.
*MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
