by Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Θυμάμαι ακόμα από τα σχολικά μου χρόνια την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ. Το βιβλίο έγραφε ότι οι τούρκοι μπήκαν στην πόλη από την κεκρόπορτα που κάποιος ξέχασε να κλειδώσει. Η κεκρόπορτα είναι μεταφορική και αφορά την μακροχρόνια παρακμή του Βυζαντίου. Στην συνέχεια χρειάστηκαν 500 χρόνια σκλαβιάς και ένας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης για να απελευθερωθούμε. Και λέω 500, γιατί το Διδυμότειχο καταλήφθηκε πριν από την Κωνσταντινούπολη και απελευθερώθηκε τελευταίο. Δυστυχώς οι Έλληνες του σήμερα βρισκόμαστε ξανά σε μακροχρόνια παρακμή και κάνουμε τα ίδια λάθη. Είναι σίγουρο δε, ότι εάν δεν ξυπνήσουμε θα ζήσουμε τις ίδιες καταστροφές. Μα θα πει κάποιος γιατί λες ότι είμαστε σε παρακμή και κινδυνεύουμε; Σε αυτό το ερώτημα θα απαντήσω περιφραστικά. Αναλύοντας μερικά από τα σοβαρότερα στρατηγικά λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.
Θα ξεκινήσω με τον κύριο Παπούλια, ο οποίος το 1987 υπέγραψε την άρση του εμπολέμου με την Αλβανία. Σαν επακόλουθο, χιλιάδες λαθρομετανάστες από την Αλβανία κατέκλυσαν την χώρα. Τότε οι αγρότες στην περιοχή της Καστοριάς θεώρησαν ότι θα γίνουν πλούσιοι σε μια βραδιά. Γιατί μπορούσαν να έχουν φθηνά εργατικά χέρια. Αυτοί βέβαια ήταν αγράμματοι άνθρωποι και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι στην πραγματικότητα πουλούσαν την πατρίδα τους για ένα πιάτο φακές. Πού ήταν όμως ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης και ο ΑΓΕΕΘΑ; Ποιος από αυτούς έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου; Αποτέλεσμα όλων αυτών των ανόητων πράξεων ήταν η συγκέντρωση που πραγματοποίησε ο Αλβανός Πρωθυπουργός στο κέντρο της Αθήνας. Και οι εμπρηστικές δηλώσεις που αυτός έκανε. Όταν κάτω την καθοδήγηση της Άγκυρας δήλωσε ότι η Ελλάδα ανήκει στους Αλβανούς όσο ανήκει και στους Έλληνες.
Μερικά χρόνια αργότερα ο κύριος Τσίπρας με τον κύριο Καμένο υπέγραψαν την συμφωνία των Πρεσπών και χάρισαν το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Για να δικαιολογηθούν στον εαυτό τους και στο εκλογικό τους ακροατήριο, είπαν ότι θα ονομάζεται βόρεια Μακεδονία. Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρα ήταν πολλές. Υπήρξαν δε πολλοί που προειδοποιήσαν για το κακό που ερχότανε. Λέγοντας ότι το βόρεια σταδιακά θα εξαφανιστεί και θα μείνει το Μακεδονία. Δυστυχώς δεν εισακούστηκαν και μόλις λίγες ημέρες πριν από τα ποιο επίσημα χείλη των Σκοπιανών ακούσαμε το Μακεδονία σκέτο. Ο Πρωθυπουργός της χώρας αντί να καταργήσει την συμφωνία και να επιβάλει εμπάργκο στα Σκόπια κλείνοντας το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ψέλλισε ότι δεν θα κυρώσει τα μνημόνια με τα Σκόπια. Και ότι δεν θα τους αφήσει να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό όμως το είχαμε ξανά ακούσει για το ΝΑΤΟ, και τα Σκόπια σήμερα είναι στο ΝΑΤΟ με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας. Επιπλέον η παραπάνω ενέργεια άνοιξε την όρεξη της τουρκίας. Η οποία σκέφτηκε ότι αφού ένα μικρό κρατίδιο χωρίς καμία ισχύ μπόρεσε να πάρει από την Ελλάδα αυτό που ήθελε, φαντάσου τι μπορώ να καταφέρω εγώ. Και έτσι άρχισε το παραμύθι της γαλάζιας πατρίδας. Το οποίο αργά αλλά σταθερά υλοποιείται. Σύροντας την χώρα σε εθνικές καταστροφές και υποχωρήσεις. Δεν με πιστεύετε; Κοιτάξτε τι έγινε λίγες ημέρες πριν στην Κάσο, όπου οι τούρκοι υπό την απειλή του πολέμου κατόρθωσαν να επιβάλουν την αναγνώριση του τουρκο λιβικού συμφώνου.
Το 2015 ο κύριος Τσίπρας σαν γνήσιος αριστερός διεθνιστής, άνοιξε τα σύνορα και κήρυξε γενικό προσκλητήριο σε όλους τους κατατρεγμένους της γης. Μάλιστα στην αρχή επιβράβευαν όσους πολίτες βοηθούσαν λαθρομετανάστες να εισέλθουν στην χώρα. Να σας θυμίσω τις υποσχέσεις για βραβείο Nobel σε γιαγιάδες στην Μυτιλήνη. Έτσι φτάσαμε στο σημείο μέρα μεσημέρι στον ποιο πολυσύχναστο δόμο της πρωτεύουσας Αφγανός λαθρομετανάστης να μαχαιρώνει Ελληνίδα. Άντε τώρα αυτή να πάει στα Ελληνικά δικαστήρια για να βρει το δίκαιο της. Φυσικά και το παραπάνω φαινόμενο δεν είναι το μοναδικό. Σε καθημερινή βάση τα δελτία ειδήσεων κατακλύζονται από παρόμοια περιστατικά. Οι αριστεροί αναγνώστες θα πουν ότι έχουμε και Έλληνες που δολοφονούν τις γυναίκες τους, και έχουν δίκαιο. Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει για την σίτιση και διαμονή στην φυλακή όλων αυτών των εισαγόμενων εγκληματιών; Σκεφτείτε πόσα χρήματα σπαταλάμε συνολικά για την μεταφορά των λαθρομεταναστών από τα νησιά στην ενδοχώρα. Για την σίτιση και στέγαση τους. Για να κατασκευάσουμε αχρείαστες υποδομές, τις οποίες θα πρέπει να ηλεκτροδοτήσουμε και να υδροδοτήσουμε δωρεάν. Κάποιοι θα πουν ότι τα χρήματα αυτά τα πληρώνει η Ευρώπη. Διαφωνώ κάθετα και οριζόντια. Πρώτον γιατί τα χρήματα δεν φυτρώνουν σε λεφτόδενδρα αλλά παράγονται με κόπο. Για αυτό ακριβώς τον λόγο η Ευρώπη δεν διέγραψε το δικό μας χρέος και μας επέβαλε μνημόνια. Δεύτερον και εμείς πληρώνουμε φόρους για το ευρωπαϊκό ταμείο. Και τρίτον η Ευρώπη πληρώνει μόνο ένα μικρό μέρος των απαιτούμενων χρημάτων. Δεν πληρώνει παραδείγματος χάριν τα χρήματα για ΄την χρήση σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων και άλλων δημόσιων υποδομών. Για να αντιληφθούμε το οικονομικό μέγεθος των σπουδών, θα φέρω σαν παράδειγμα τις ΗΠΑ που έχουν μια από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο. Εάν λοιπόν κάποιος Αμερικανός πολίτης γεννηθεί στην πολιτεία της Φλόριντα και θέλει να σπουδάσει σε δημόσιο πανεπιστήμιο σε διαφορετική πολιτεία από αυτή που γεννήθηκε, θα πρέπει να πληρώσει δίδακτρα. Πές τε μου τώρα πόσα δίδακτρα πληρώνουν όλοι αυτοί οι λαθρομετανάστες. Πέραν όμως από το δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος, υπάρχει και το εθνικό ζήτημα ασφαλείας το οποίο είναι ακόμα σοβαρότερο. Σκεφτείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί σε μια χώρα η οποία έχει τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα. Όταν σε αυτή την χώρα εισβάλουν με την βία εκατομμύρια λαθρομετανάστες οι οποίοι είναι κατά το πλείστο νέοι και κάνουν πολλά παιδιά. Μήπως σε μερικά χρόνια θα είναι πλειοψηφία; Μήπως σε μερικά χρόνια οι τούρκοι θα καταλάβουν την χώρα μας χωρίς καν να πολεμήσουν; Και τι θα γίνει άραγε σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού πολέμου; Με τίνος το μέρος θα συνταχθούν όλοι αυτοί οι μουσουλμάνοι; Με το μέρος αυτών που τους φιλοξένησαν ή με το μέρος των ομόθρησκων τούρκων αδελφών; Πώς άραγε σκοπεύει να λύσει αυτό το πρόβλημα ο κύριος αρχηγός του Στρατού; Δεν με πιστεύετε; Κοιτάξτε τι γίνεται τώρα στην πανίσχυρη Μεγάλη Βρετανία.
Εδώ και δύο χρόνια που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία η Ελλάδα παρέχει οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη. Δεν θα αναλύσω την ορθότητα ή μη της εν λόγω απόφασης. Θα ρωτήσω όμως τι κερδίζουμε εμείς σας χώρα. Γιατί δεν θυμάμαι όταν όλα τα κόμματα υπέγραφαν τα μνημόνια το ένα μετά το άλλο, η Ουκρανία να μας έδωσε δωρεάν σιτάρι. Ούτε θυμάμαι την Ευρώπη να ήτανε τόσο υποστηρικτική με την χώρα μας, όσο είναι σήμερα με την Ουκρανία. Δεν θυμάμαι επίσης την Ουκρανία να υποστηρίζει την Κύπρο, στο θέμα της κατοχής από τους τούρκους. Με τους οποίους διατηρεί άριστες εμπορικές σχέσεις. Είτε μας αρέσει είτε όχι, τα σοβαρά κράτη δεν κάνουν τίποτα χωρίς να έχουν κάποιο κέρδος.
Πριν από μερικές ημέρες ο κύριος Πρωθυπουργός μετέβη στην τουρκία, προκειμένου να διαπραγματευθεί με τον Ερτογάν, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Να διαπραγματευθεί με έναν άνθρωπο που ένα χρόνο πριν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε Τζαμί. Και αντί εμείς να κλείσουμε άμεσα το σπίτι του κεμαλ ατατουρκ στην Θεσσαλονίκη, περιοριστήκαμε σε διαμαρτυρία στον ΟΗΕ. Να διαπραγματευθεί με έναν άνθρωπο που πριν από λίγες ημέρες μετέτρεψε την Μονή της χώρας σε Τζαμί. Με έναν άνθρωπο που στις 19 Μαΐου δήλωσε προκλητικά ότι ήταν η απαρχή ενάντια στην εχθρική κατοχή. Ξεχνώντας βέβαια ότι οι Έλληνες ήταν στην Μικρά Ασία χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν οι τούρκοι. Με έναν άνθρωπο που χρόνια ολόκληρα παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας σε καθημερινή βάση. Ενώ όταν ένα Ρωσικό πολεμικό παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο για μερικά δευτερόλεπτα. Διέταξε και υλοποίησε την άμεση κατάρριψη του. Με έναν άνθρωπο που υπέγραψε μνημόνιο με την Λιβύη για να καταπατήσει τα δικαιώματα μας νότιο ανατολικά της Κρήτης. Να διαπραγματευθεί με έναν άνθρωπο που κατηγορεί το Ισραήλ για εγκλήματα στην λωρίδα της Γάζας, αλλά ξεχνάει τα δικά του εγκλήματα στην Κύπρο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν μόνιμες φιλίες αλλά μόνιμα συμφέροντα.
Εκεί όμως που έγινε το μεγαλύτερο κακό είναι η παιδεία. Στο όνομα του δήθεν προοδευτισμού αλλοιώσαμε τα πάντα. Οι νέοι σήμερα δεν γνωρίζουν ποιος ήταν ο Παύλος Μελάς, αλλά γνωρίζουν τον αντετοκούμπο. Δεν γνωρίζουν ακόμα τι έγινε το 1821, ενώ δεν μπορούν να θυμηθούν τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου. Προσοχή, δεν κατηγορώ τους νέους. Τον υπουργό παιδείας κατηγορώ. Έτσι, δεν μου φαίνεται καθόλου παράξενο που οι υποψήφιοι για τις στρατιωτικές σχολές βαίνουν κάθε χρόνο μειούμενοι. Όμως από την άλλη πλευρά του Αιγαίου οι τούρκοι όχι μόνο γνωρίζουν την ιστορία τους, αλλά εκπαιδεύουν στρατηγικά τον λαό τους για να γνωρίζει τι σημαίνει διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Και να μην πέφτει θύμα των διάφορων δήθεν ανθρωπιστών. Επιπλέον έβαλαν στα σχολικά τους βιβλία, τον όρο γαλάζια πατρίδα. Με αυτό τον τρόπο ενσταλάζουν μίσος στις ψυχές τους για τους κακούς Έλληνες και ενισχύουν τον τρίτο πυλώνα της παράδοξης τριάδας του Clausewitz.
Τέλος θα αναφερθώ στον Άρειο Πάγο και τους ανώτατους δικαστές των οποίων η ευθύνη απέναντι στο Έθνος είναι απείρως μεγαλύτερη από των απλών πολιτών. Ο Άρειος Πάγος λοιπόν που με μεγάλη ευκολία απαγόρευσε στο κόμμα των Σπαρτιατών να συμμετέχει στις εκλογές βρίσκοντας ένα σωρό αστήρικτες προφάσεις. Δεν βρήκε κανένα λόγο να απαγορεύσει την συμμετοχή του ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας) που μιλά αλυτρωτισμό και για Τούρκους στη Δυτική Θράκη. Ενώ ταυτόχρονα προωθεί την ένωση της δυτικής Θράκης με την τουρκία. Επιπλέον, αυτό το κόμμα, εδώ και καιρό είχε έρθει σε επαφή με τους φιλοσκοπιανούς στην δυτική Μακεδονία που υποστηρίζουν ότι ανήκουν σε μακεδονική μειονότητα, ώστε να υπάρξει κοινή κάθοδος στις εκλογές.
Δυστυχώς και πάλι υπάρχουν φωνές που μας προειδοποιούν, αλλά οι πολιτικοί για κάποιο περίεργο λόγο αρνούνται να ακούσουν. Το 1997 ο μεγάλος Έλληνας στρατηγιστής Παναγιώτης Κονδύλης έγραψε ένα επίμετρο στην Ελληνική έκδοση του βιβλίου του Θεωρία Πολέμου. Σε ένα απόσπασμα αυτού του επίμετρού μας προειδοποιούσε και μας έλεγε. “Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, εφ’ όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός”. Το 1997 τα περισσότερα από τα λάθη που περιέγραψα παραπάνω δεν είχε ακόμα συμβεί. Και όμως ο κύριος Κονδύλης τα είχε προβλέψει.
Έλληνες, είναι απολύτως απαραίτητο να ξυπνήσουμε, για να σώσουμε την πατρίδα μας. Πριν να είναι πολύ αργά για όλους μας.
