by Γράφει: Ο Ταξίαρχος ΠΑ (εα) Χαράλαμπος Παπασπύρος*
Η εθνική άμυνα αποτελεί θεμέλιο της κρατικής υπόστασης και της εθνικής ασφάλειας. Δεν είναι προσωπικό πεδίο άσκησης πολιτικής επιρροής, ούτε μέσο επικοινωνιακής επίδειξης. Το ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων αξίζει σοβαρότητα, σεβασμό και δίκαιη αντιμετώπιση.
Το πρόσφατο παράδειγμα με την χθεσινή παρουσίαση των στοιχείων αξιολόγησης από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Δένδια, είναι χαρακτηριστικό. Σύμφωνα με τα στατιστικά που παρέθεσε, το 97,83% των στελεχών αξιολογήθηκε με άριστα, το 2,3% με ποσοστά 95–99%, και μόλις το 0,14% κάτω από 95%. Ο Υπουργός σχολίασε πως «αυτό δεν αντέχει σε καμία κριτική», μίλησε για μη σοβαρότητα και πως η διαδικασία έχει χάσει τον ουσιαστικό της ρόλο.
Αναμφίβολα, το ζήτημα της αξιολόγησης χρειάζεται επανεξέταση. Όταν όλοι σχεδόν βαθμολογούνται με άριστα, η αξιοκρατία ατονεί και η διαδικασία χάνει το νόημά της. Όμως, η ουσία δεν βρίσκεται μόνο στο πώς θα αλλάξει το πλαίσιο, αλλά και στον τρόπο που τοποθετείται δημόσια ο Υπουργός για τέτοια ζητήματα.
Ένα ζήτημα στάσης και συμπεριφοράς
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Δένδιας χρησιμοποιεί απαξιωτικό ύφος απέναντι στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Από τον χαρακτηρισμό «ψάρακες» για τους νεαρούς αξιωματικούς, μέχρι την επίδειξη φωτογραφιών με την πισίνα της 1ης Στρατιάς στη Βουλή, ή ανακριβείς αναφορές για ακίνητα και στρατιωτικά κτήρια, το μοτίβο είναι σαφές: αντί για νηφάλιο διάλογο και θεσμικό σεβασμό, επιλέγεται η ειρωνεία, ο κοινωνικός αυτοματισμός και η απαξίωση.
Η στάση αυτή, πέρα από το αν αγγίζει υπαρκτές παθογένειες, δημιουργεί αρνητικό κλίμα. Δημιουργεί κοινωνικό αυτοματισμό, στρέφοντας την κοινή γνώμη εναντίον των στρατιωτικών, την ώρα που οι ίδιοι υπηρετούν σε απαιτητικές συνθήκες και συχνά με προσωπικές θυσίες.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι «τσιφλίκι» κανενός
Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ανήκουν στον εκάστοτε Υπουργό, ούτε ρυθμίζει αυτός τις προσωπικές του τύχες μέσω αυτών. Αφορούν το προσωπικό που τις στελεχώνει και την ίδια την ασφάλεια της χώρας. Οι όποιες αλλαγές, είτε πρόκειται για αξιολόγηση είτε για ευρύτερες μεταρρυθμίσεις πρέπει να σχεδιάζονται με σύνεση, συλλογικότητα και θεσμική σοβαρότητα.
Η «Ατζέντα 2030», το σώμα των υπαξιωματικών και άλλες διεθνείς εμπειρίες μπορεί να παρέχουν κατευθυντήριες γραμμές, αλλά δεν αποτελούν πανάκεια. Η εθνική άμυνα έχει δικούς της, εθνικούς κανόνες, παράδοση και ιδιαιτερότητες, που δεν επιτρέπεται να χωρούν σε πολιτικές σκοπιμότητες ή επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Τι χρειάζεται σήμερα
Η πραγματική μεταρρύθμιση δεν θα έρθει με φραστικές υπερβολές, αλλά με:
- Συγκεκριμένο σαφές και ρεαλιστικό σχέδιο
- Σύνεση και νηφαλιότητα στις τοποθετήσεις
- Συνεργασία και σύγκλιση με τα στελέχη, τους εμπλεκόμενους φορείς και τους ειδικούς.
- Αξιοπρεπή αντιμετώπιση του ανθρώπινου δυναμικού.
Η εθνική άμυνα είναι υπόθεση όλων και όχι εργαλείο πολιτικής επίδειξης. Και αυτό είναι μια αλήθεια που κάθε Υπουργός οφείλει να θυμάται.
*Ex. Vice President at Hellenic Aerospace Industry SA
Secretary General Hellenic Aerospace & Defense Industries Group
