by Γράφει: Ο Θάνος Τζήμερος
Ποιος είναι ο στόχος του πολέμου; Η ήττα του αντιπάλου, η υποταγή του ή/και η κατάκτηση των εδαφών του. Άρα, ποια ενέργεια θεωρείται πολεμική; Οποιαδήποτε αποσκοπεί στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Από την αρχαία πρακτική της δηλητηρίασης των πηγαδιών του αντιπάλου, μέχρι τις σύγχρονες κυβερνοεπιθέσεις, ο πόλεμος χρησιμοποιούσε κι άλλα όπλα, πέρα από αυτά του πεδίου της μάχης. Το πρόβλημα, για τους δεχόμενους την επίθεση, ήταν πως δεν το αντιλαμβάνονταν πάντα. “Γιατί μας δίνουν αυτά τα δώρα τα χλωμά πρόσωπα;” θα αναρωτήθηκαν οι ιθαγενείς της Αμερικής όταν οι Εγγλέζοι τους έδωσαν δύο κουβέρτες και ένα μαντήλι, στο Fort Pitt το 1763. Δεν ήξεραν ότι ήταν μολυσμένα με τον ιό της ευλογιάς. “Γιατί μας ρίχνουν αυτούς τους πεθαμένους;” θα απορούσαν, το 1347, οι πολιορκημένοι Γενοβέζοι στην Κάφα της Κριμαίας, όταν οι Μογγόλοι πετούσαν με τον καταπέλτη, μέσα στα τείχη, πτώματα στρατιωτών τους που είχαν πεθάνει από μια άγνωστη αρρώστια. Το κατάλαβαν, όταν ο Μαύρος Θάνατος, η βουβωνική πανώλη, σάρωσε την πόλη, εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και θέρισε τον μισό της πληθυσμό.
Τότε δεν ήξεραν για ιούς και βακτήρια. Σήμερα ξέρουμε κάθε λεπτομέρεια για όλα τα είδη πολέμου: βιολογικό, οικονομικό, επικοινωνιακό, ψυχολογικό, πολιτισμικό, ηλεκτρονικό, υβριδικό. Δεν δικαιολογείται να μην αντιλαμβανόμαστε ότι η Δύση βρίσκεται σε πόλεμο. Δεν έχει καμμία σχέση με τους πολέμους που έχουμε γνωρίσει ως τώρα, αλλά ο επιτιθέμενος έχει τον ίδιο στόχο που είχαν οι πόλεμοι από την εποχή που γινόντουσαν με πέτρινα τσεκούρια: την υποταγή του αντιπάλου. Επιτιθέμενος είναι το Ισλάμ (Ισλάμ σημαίνει υποταγή). Και αντίπαλος είμαστε εμείς, οι “άπιστοι” της Δύσης.
Εκατοντάδες ηγέτες μουσουλμανικών “αδελφοτήτων” το δηλώνουν απερίφραστα. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από τα κηρύγματά τους, μαζί με συμβουλές της “κουλτούρας” τους όπως για το πώς πρέπει να θάβεται κάποιος που λιθοβολείται ή ποιος είναι ο σωστός τρόπος ξυλοδαρμού μιας απείθαρχης συζύγου, στον οποίο πρέπει να αναγνωρίσουμε μια σαφώς ανθρωπιστική διάσταση: δεν πρέπει να της σπάσετε κανένα κόκκαλο. Εδώ, θα περιοριστώ στις δηλώσεις επιφανών εκπροσώπων του επιτιθέμενου.
Ο Γιουσούφ αλ Καραντάουι (1926–2022), πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ισλαμιστών Ακαδημαϊκών, καθηγητής ισλαμικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κατάρ και συγγραφέας 120 βιβλίων με τεράστια απήχηση στον ισλαμικό κόσμο, θεωρούμενος μάλιστα μετριοπαθής, είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι το Ισλάμ θα επιστρέψει στην Ευρώπη, όχι πολεμώντας, αλλά μέσω της αύξησης του πληθυσμού των μουσουλμάνων.
Ο Μουαμάρ Καντάφι (1942–2011), ηγέτης της Λιβύης, είχε δηλώσει το 2006: “Υπάρχουν σήμερα 50 εκατομμύρια μουσουλμάνοι στην Ευρώπη. Χωρίς όπλα, χωρίς τρομοκρατία, χωρίς κατακτήσεις, θα την μετατρέψουν σε μουσουλμανική ήπειρο μέσα σε λίγες δεκαετίες”.
Ο Ανζέμ Σουντάρι, ο πιο γνωστός και… δημοφιλής εκπρόσωπος του τρομοκρατικού Ισλάμ στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει κάνει ανατριχιαστικές δηλώσεις. Η πιο ήπια είναι πως “Το Ισλάμ θα κυριαρχήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν χρειαζόμαστε βία. Η δημογραφία δουλεύει για μας. Οι γυναίκες μας γεννούν περισσότερο”. Η περίπτωσή του έχει ενδιαφέρον για την απραξία της Ευρώπης. Γεννημένος στο Η.Β. από Πακιστανούς γονείς, μολονότι από τη δεκαετία του ’90 είχε ιδρύσει πλήθος εξτρεμιστικών οργανώσεων, με πιο γνωστές τις Islam4UK και Sharia4UK, είχε συμμετάσχει στην οργάνωση δεκάδων δολοφονικών επιθέσεων σε όλον τον κόσμο, προπαγάνδιζε ευθέως την επιβολή στο Η.Β. του ισλαμικού νόμου, τη μετατροπή του Μπάκιγχαμ σε παλάτι για τον χαλίφη και των άλλων πολιτικών και θρησκευτικών ορόσημων του Η.Β. σε μιναρέδες και τζαμιά, επαινούσε τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11/9/2001 στις ΗΠΑ και της 7/7/2005 στο μετρό του Λονδίνου, έδωσε “εντολή” για εκτέλεση του Πάπα και περιόδευε όλο το Η.Β. στρατολογώντας μαχητές για τον ISIS, μόλις πέρυσι καταδικάσθηκε από τη βρετανική Δικαιοσύνη, για διεύθυνση τρομοκρατικής οργάνωσης. Επιτέλους, σε ισόβια. Είχε προηγηθεί μια light καταδίκη 5½ χρόνων το 2016, εκ των οποίων εξέτισε μόνο τα 2. Όταν αφέθηκε ελεύθερος, ξανάρχισε με μεγαλύτερο ζήλο την πολεμική του δραστηριότητα.
Ο Αμπού Ιμράν (πραγματικό όνομα: Fouad Belkacem) επικεφαλής της οργάνωσης Sharia4Belgium δήλωσε το 2012: “Το Ισλάμ δεν χρειάζεται να πάρει την Ευρώπη με τη βία. Η δημογραφία θα την κατακτήσει. Οι νόμοι της Σαρία θα επιβληθούν έτσι κι αλλιώς”.
Και ο εξ Ανατολών “φίλος” μας, ο επίδοξος αναβιωτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έλεγε, το 2017, σε συγκέντρωση Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία: “Κάντε όχι τρία, αλλά πέντε παιδιά. Εσείς είστε το μέλλον της Ευρώπης”.
Είναι αυτά μόνο λόγια; Ας δούμε και τους αριθμούς. (Επίσημα στοιχεία του βρετανικού Office for National Statistics – ONS.) Το ποσοστό των ιθαγενών Βρετανών (White British) στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου, το 1951, ήταν 97%. 2,9% ήταν Λευκοί από άλλες χώρες. Υπήρχε και ένα 0,1% μη Λευκών, κυρίως Ινδών. Το 1961 οι Λευκοί έπεσαν στο 96% και οι White British στο 90%. Το 1971, οι Λευκοί ήταν 92,6% και οι White British 87%. Για τα επόμενα 30 χρόνια τα ποσοστά των Λευκών και των γηγενών πέφτουν αλλά εξακολουθούν να αποτελούν πλειονότητα. 1981: Λευκοί 86,6%, White British περίπου 80%. 1991: Λευκοί 79,8%, White British 70%. 2001: Λευκοί 71,2%, White British 59,8%. Και μετά αρχίζει η κατρακύλα. 2011: Λευκοί 59,8%, White British 44,9%. 2021: Λευκοί 53,8%, White British 36,8%. Δηλαδή, σήμερα, σχεδόν 2 στους 3 κατοίκους της πρωτεύουσας δεν είναι ντόπιοι.
Το τι θα συμβεί στο μέλλον το δείχνουν οι προβολές των μαθηματικών μοντέλων. Το University of Leeds (Ethnic Projections 2011–2031) υπολογίζει ότι το σύνολο των Λευκών στο Λονδίνο θα πέσει κάτω από το 50% μέχρι το 2031. Το Policy Exchange, το μεγαλύτερο think tank του Η.Β. και η GLA (Greater London Authority) εκτιμούν ότι μέχρι το 2035 στο Λονδίνο, οι Λευκοί (συνολικά) θα είναι ξεκάθαρη μειονότητα, κάτω του 45%, και οι White British κοντά ή κάτω από 30%. Ποιοι αυξάνονται; Μα φυσικά οι μουσουλμάνοι! Λόγω υψηλότερης γεννητικότητας (μ.ό. ~3 παιδιά/γυναίκα, έναντι <1,7 των λευκών) και λόγω της συνεχιζόμενης αθρόας μετανάστευσης, νόμιμης και μη. Στο Λονδίνο, ο μουσουλμανικός πληθυσμός διπλασιάστηκε από 8,5% το 2001, σε περίπου 15% το 2021. Από το 2021, το όνομα Muhammad είναι σταθερά το πιο δημοφιλές στα νεογέννητα αγόρια. Μέχρι το 2040, οι μουσουλμάνοι “Λονδρέζοι” θα φτάσουν το 30%.
Στις Βρυξέλλες, την “πρωτεύουσα” της Ε.Ε., αυτό το ποσοστό το έχουν πιάσει ήδη. Το πολύ μέχρι το 2060 θα είναι και πλειοψηφία, καθώς έχοντας βελγική υπηκοότητα και δικαίωμα ψήφου θα καθορίζουν την πολιτική ατζέντα, στην οποία κυριαρχεί το αίτημα για επιβολή της Σαρία. Στα σχολεία των Βρυξελλών, το Ισλάμ είναι ήδη η κυρίαρχη θρησκεία.
Θα ενσωματωθούν ή θα μας ενσωματώσουν; Στο άρθρο μου, του 2017, “Πλατεία Μωάμεθ, πρώην Τραφάλγκαρ”, αναφέρομαι στα αποτελέσματα ερευνών μεταξύ των μουσουλμανικών πληθυσμών της Ευρώπης, που αποδεικνύουν ότι όχι μόνο δεν έχουν καμμία επιθυμία να υιοθετήσουν την ευρωπαϊκή κουλτούρα, αλλά οι νεότερες γενιές, που γεννήθηκαν στην Ευρώπη και πήγαν σε ευρωπαϊκά σχολεία, είναι σε υπερδιπλάσιο ποσοστό φανατικοί, σε σχέση με τους γονείς τους. Είναι εξηγήσιμο, καθώς η πρώτη γενιά είχε έγνοια να βρει κάποια δουλειά και να στήσει σπιτικό. Οι της δεύτερης γενιάς, που δεν είχαν καμμία πρόθεση να ενσωματωθούν, μπουκωμένοι από τις κοινωνικές παροχές αλλά στο περιθώριο της κοινωνίας, αναζήτησαν ταυτότητα στο μοναδικό στοιχείο που τους ένωνε και τους έδινε μια αίσθηση υπεροχής: το Ισλάμ.
Μα δεν είναι όλοι έτσι! Όντως, δεν είναι. Όμως το 86% θεωρούν τη θρησκεία τους το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους. (Έρευνα της εφημερίδας the Guardian, του 2007.) Άρα, οι εκκοσμικευμένοι μουσουλμάνοι, είναι μόλις το 14%. Αρκούν για να δώσουν τον τόνο; Όχι μόνο δεν αρκούν, αλλά ζουν με τον φόβο της τιμωρίας από τους φανατικούς ομόθρησκούς τους. Μετριοπαθείς μουσουλμάνοι υπάρχουν, μετριοπαθές Ισλάμ, όχι. Το 36% των “Βρετανών” μουσουλμάνων πανεπιστημιακής μόρφωσης υποστηρίζει τον διαχωρισμό των φύλων στην Εκπαίδευση! Το 50% των ανδρών και το 33% των γυναικών “πιστεύει πως “οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους άντρες τους”. (Για να προφτάσω τους ανόητους που θα σπεύσουν να συγκρίνουν, ναι, αυτό έλεγε και ο Απόστολος Παύλος πριν 2.000 χρόνια, αλλά κανένα “χριστιανικό” έθνος δεν ζει με κανόνες που θεσπίσθηκαν πριν 2.000 χρόνια.) Στο ερώτημα ποιος οργάνωσε τις επιθέσεις της 11/9, μόνο το 4% απάντησε η Αλ Κάιντα! (Policy Exchange 2016, σελ. 75) Το 31% πιστεύει ότι τις οργάνωσε η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση, το 7% οι Εβραίοι, το 6% κάποιοι άλλοι και το 52% (κάνει ότι) δεν ξέρει!
Και μέσα σ΄ αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, καταφθάνουν κάθε μέρα στην ταλαιπωρημένη από την 15ετή κρίση Ελλάδα, 1000 περίπου νέοι εισβολείς, 99,9% άντρες 17-35 ετών, ενώ ήδη έχουν έρθει από το 2015 μέχρι σήμερα πάνω από 1.300.000. Ως πού θα πάει αυτό; Τι άλλο στοιχείο χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη δέχονται πολεμική εισβολή; Ναι, διαφορετική από τις εισβολές που ζήσαμε μέχρι τώρα, και σε μορφή και σε διάρκεια. Αλλά, εισβολή!
Πώς πρέπει να την αντιμετωπίσουμε;
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω ότι πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, έθνη που υφίστανται εισβολή χρηματοδοτούν τον εισβολέα, και να υποστηρίζω το αυτονόητο: οι ροές δεν κόβονται στο Αιγαίο, κόβονται στο τηλέφωνο! Όταν ο Αχμέτ τηλεφωνήσει στον ξάδερφο που περιμένει σήμα για να μπουκάρει κι αυτός: “Αλλιώς μας τα είπαν τα παιδιά στις ΜΚΟ κι αλλιώς τα βρήκα, ξάδερφε. Με το που πάτησα το πόδι μου στην παραλία, με συνέλαβαν, μου φόρεσαν χειροπέδες και τώρα είμαι στη φυλακή. Ο δικηγόρος της ΜΚΟ μου είπε ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα και ότι η μοναδική προοπτική μου είναι η απέλαση. Ούτε το αίτημα ασύλου δεν δέχονται. Τους είπα ότι είμαι αντικαθεστωτικός, ότι είμαι αντιμουσουλμάνος (ξέρεις, το επιτρέπει αυτό το ψέμα η θρησκεία μας) ότι είμαι gay, όλα τα επικαλέστηκα. Αυτοί, τίποτα: θα είσαι φυλακισμένος μέχρι να σε διώξουμε ή να φύγεις μόνος σου! Μην έρθεις ξάδερφε. Πες και στους άλλους να μην έρθουν”. Έτσι κόβονται οι ροές, μαχαίρι. Όταν υποδέχεσαι τους εισβολείς μετά βαΐων και κλάδων, τους δίνεις σπίτια, έπιπλα, ρούχα, φαγητό, μηνιαίο επίδομα και τους υπόσχεσαι υπηκοότητα και δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε 5 χρόνια το πολύ, δεν είναι επόμενο να έρχονται όλο και περισσότεροι; Πόσο μυαλό χρειάζεται για να το καταλάβει κάποιος αυτό;
Αντί λοιπόν, από την πρώτη μέρα που η ΝΔ ανέλαβε την εξουσία, να εφαρμόσει αυτή την απλή και λυσιτελή μέθοδο, έκανε επίδειξη εθελοτυφλίας και ανοιχτωσιάς, μπας και εντυπωσιάσει την Ούρσουλα και τα υπόλοιπα λαχανάκια Βρυξελλών που υποδύονται τους ηγέτες της Ε.Ε. (Ευνουχισμένης Ευρώπης). Την 5ετία 2019-2023 υποβλήθηκαν σχεδόν 250.000 αιτήματα ασύλου. Από αυτούς απελάθηκαν ιχνοστοιχεία. Έγιναν δεκτά πάνω από 140.000 αιτήματα και οι υπόλοιποι σουλατσάρουν ανά την Επικράτεια, παράνομοι μεν, ανενόχλητοι δε. Για το 2024 και για το 2025, που οι ροές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, αυξήθηκε κατακόρυφα και το ποσοστό αποδοχής των αιτημάτων: στο 77%. Μέχρι που η Κρήτη έγινε Μόρια.
Εδέησε λοιπόν η (τρόπος του λέγειν) κυβέρνηση να ψηφίσει έναν δειλό και ατελέσφορο νόμο που αναβάλλει την εξέταση ασύλου για 3 μήνες. Δηλαδή: αράξτε εδώ εσείς, να κάνουμε τους σκληρούς εμείς, και μετά από 3 μήνες θα σας τακτοποιήσουμε. Ακριβώς όπως είχε γίνει και στην κρίση του Έβρου. Απωθήθηκαν τότε οι επιτιθέμενοι, οπισθοχώρησαν για λίγο και στη συνέχεια χωρίστηκαν σε μικρά γκρουπ και μπήκαν στη χώρα τους επόμενους μήνες, σαν κύριοι. Προφανώς η (τρόπος του λέγειν) κυβέρνηση θεωρεί εχθρική ενέργεια την απόπειρα 10.000 εισβολέων να παραβιάσουν με το “έτσι το θέλω” τα σύνορα στον Έβρο, όλοι μαζί. Την προσπάθεια όμως 100.000 εισβολέων, πακεταρισμένων σε φουσκωτά των 100, τη θεωρεί φιλική και στέλνει το Λιμενικό να τους “διασώσει”.
Αλλά, τέλος πάντων, μπροστά στο ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα. Ακόμα και η προοπτική της τρίμηνης κράτησης είναι αποθαρρυντική. Φυσικά, οι ελληνόφωνοι ανθέλληνες της προλεταριακής διεθνιστικής αλληλεγγύης ψήφισαν “κατά” και οι κουτοπόνηροι του ΠΑΣΟΚ με τον ολίγιστο πρόεδρό του, που ψάχνει ακόμα την ταυτότητά του χωρίς ελπίδα να τη βρει, ψήφισαν “παρών”, δηλαδή “απών”. Κι ενώ θα περίμενε κανείς σύμπασα η διανόηση να καταδείξει αυτό που ο καθένας αντιλαμβάνεται, ότι δεχόμαστε εισβολή, τηρεί αιδήμονα σιγήν ιχθύος. Κι όχι μόνο: εμφανίστηκε ένας απρόσμενος υποστηρικτής των αριστερών παρατράγουδων: ο Βενιζέλος!
Και τι προσπάθησε να πει; Ότι κακώς η (τρόπος του λέγειν) κυβέρνηση επικαλείται το άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), σύμφωνα με το οποίο τα συμβαλλόμενα κράτη, σε περίπτωση δημοσίου κινδύνου που απειλεί τη ζωή του έθνους, μπορούν να λάβουν μέτρα ακόμη και κατά παράβαση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στη Σύμβαση. Για τον περισπούδαστο συνταγματολόγο, τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Κανένας δημόσιος κίνδυνος δεν απειλεί τη χώρα, αν μπουκάρουν κάθε μέρα 1.000 εισβολείς, προστιθέμενοι στο 1.300.000 που έχουν μπουκάρει ήδη. Δεν μας εξήγησε όμως στους πόσους αρχίζει η ζωή του έθνους να κινδυνεύει. Στους 2.000; Στους 5.000; Ποτέ;
Είναι θλιβερή και η αντίληψή του πώς όλα αυτά τα χρόνια για την αντιμετώπιση της εισβολής “ελήφθησαν μέτρα, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο αποτελεσματικά”. Ποια είναι τα αποτελεσματικά μέτρα; Η μεταφορά των εισβολέων από τα νησιά στον Πειραιά και η διασπορά τους στην ενδοχώρα; Ή η προώθησή τους στη Δ. Ευρώπη; Ποιο αποτέλεσμα είχαν αυτά τα μέτρα διευκόλυνσης και όχι αντιμετώπισης της εισβολής, μπορεί να το διακρίνει; Χρησιμοποιεί και ένα ατυχές τρικ μεταφοράς του κέντρου βάρους του θέματος, ως “επιχείρημα”, ο πληθωρικός Βαγγέλης, που παραθέτω αυτολεξεί: “…αν συντρέχουν όντως οι προϋποθέσεις του άρθρου 15 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, στην εθνική συνταγματική τάξη θα μπορούσαν να εφαρμοστούν οι προβλέψεις του άρθρου 48 Συντ., δηλαδή να τεθεί σε εφαρμογή σε ολόκληρη την επικράτεια ή τμήμα της ο νόμος περί καταστάσεως πολιορκίας! Προφανώς αυτό είναι άτοπο.”
Γιατί είναι άτοπο; Και γιατί προφανώς; Μολονότι τα δύο άρθρα δεν είναι αντίστοιχα, ούτε, πολύ περισσότερο, ταυτόσημα, η ουσία δεν βρίσκεται στη συνταγματολογική σχολαστικιστική πομφολυγίαση για τον συσχετισμό τους, αλλά στο τι συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και απειλή για τη ζωή ενός έθνους. Ήρθε η ώρα να το κουβεντιάσουμε ή ακόμα; Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων αντιλαμβάνεται με τρόμο ότι το όριο αντοχής στην εισβολή, το έχουμε ξεπεράσει προ πολλού. Ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες εισβολείς, σχεδόν όλοι μουσουλμάνοι, είναι μια πολύ επικίνδυνη 5η φάλαγγα στα μετόπισθεν, που συνιστά θανάσιμη απειλή, αν η Ελλάδα αναγκασθεί να αντιμετωπίσει και ένοπλη εισβολή από τον ομόθρησκό τους και σφόδρα αγαπημένο τους εφευρέτη της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Ότι οι “ασούρες” στο Σύνταγμα, οι δημόσιες προσευχές με τα οπίσθια υπερυψωμένα σε πλατείες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, η επίδειξη ισχύος με τις πακιστανικές διαδηλώσεις, ο φόβος να βρεθείς σφαγμένος στην Ερμού από μαχαίρι στρατιώτη του Αλλάχ, η παροχή ασύλου σε μακελάρηδες του ISIS, η μετατροπή της Αθήνας σε Ισλαμαμπάντ, η κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας και ιδιαίτερα των βιασμών, η απομύζηση των Ελλήνων και των Ευρωπαίων φορολογουμένων για παροχές στους εισβολείς και, κυρίως, η βραδυφλεγής βόμβα της δημογραφικής αλλοίωσης και της αναπόφευκτης αντικατάστασης των πληθυσμών, στον δρόμο που χάραξαν το Η.Β., η Γαλλία και οι Βρυξέλλες, δεν είναι μόνο απειλή για την εθνική ασφάλεια. Συνιστούν ήδη κατάλυσή της. Το Ελληνικό Σύνταγμα και η ΕΣΔΑ αντιλαμβάνονται τον εθνικό κίνδυνο ως ένα έντονο φαινόμενο μικρής διάρκειας. Ο συγκεκριμένος όμως κίνδυνος είναι μια αργά εξελισσόμενη επίθεση, ένα πειρατικό γιουρούσι σε slow motion, που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην εξάλειψη του ευρωπαϊκού πολιτισμού σε μερικές δεκαετίες, αν δεν υπάρξει πανστρατιά όσων διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη για να το αντιληφθούν και πολιτικό σθένος για να το υποστηρίξουν δημοσίως.
Τέτοια μορφή πολέμου δεν προέβλεψαν οι νομικοί και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Και ταμπουρώνονται τώρα πίσω από κοντόφθαλμες νομικίστικες γνωμοδοτήσεις, επικαλούμενοι ένα κράτος δικαίου που οι εισβολείς και οι ντόπιοι αβανταδόροι τους το έχουν καταργήσει προ πολλού. Διότι μεγαλύτερο δικαίωμα από το δικαίωμα ενός έθνους να συνεχίσει να ζει με τον τρόπο που εκείνο διάλεξε δεν υπάρχει. Όταν του το στερείς, έχουν τελειώσει οι έννοιες και του Δικαίου και του Κράτους. Επιπλέον, ξεχνούν ότι όλες οι διεθνείς συμβάσεις που αναφέρουν είχαν ως στόχο την επίλυση προβλημάτων άλλων εποχών, άλλου χαρακτήρα και άλλου μεγέθους. Θα συνιστούσα σε κάθε ενδιαφερόμενο, συνταγματολόγο ή μη, να μελετήσει προσεκτικά το περυσινό άρθρο μου “Θα αφήσουμε τη Γενεύη να διαλύσει την Ευρώπη;” Όποιος προαιρείται, ας μας πει την άποψή του: οι Διακηρύξεις και οι Συμβάσεις του ’50, που αφορούσαν τα εσωτερικά προβλήματα της Ευρώπης μετά τον Β΄ΠΠ και σχεδόν αποκλειστικά την υποδοχή προσφύγων που δραπέτευαν από τον σοβιετικό σοσιαλιστικό “παράδεισο” (γι’ αυτό ήταν τόσο γαλαντόμες και έστρωναν κόκκινο χαλί), είναι εργαλεία που μπορούν να αναχαιτίσουν τη σημερινή εισβολή εκατομμυρίων μουσουλμάνων στις δυτικές κοινωνίες; Ναι ή όχι; Αν ναι, ας μας πει και το “πώς”. Αν όχι, πρέπει να φτιάξουμε καινούργια νομικά εργαλεία. Οι νόμοι προσαρμόζονται στις ανάγκες των κοινωνιών και όχι το αντίστροφο. Άλλωστε η ΕΣΔΑ στο πρώτο άρθρο αναφέρει ότι τα συμβαλλόμενα κράτη “διασφαλίζουν σε όλα τα πρόσωπα που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους τα δικαιώματα και τις ελευθερίες” που περιγράφονται σ΄ αυτή. Με ποια λογική τα μιλιούνια των εισβολέων από την Αφρική και την Ασία υπάγονται στις δικαιοδοσίες των ευρωπαϊκών κρατών;
Θα περιμέναμε άλλου είδους παρεμβάσεις των διανοητών του νομικού κόσμου. Να σχολιάσουν για παράδειγμα το απίστευτο άρθρο 4 του 4ου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ “Απαγορεύεται η ομαδική απέλαση αλλοδαπών”. Ή το αυτοκτονικό άρθρο 42 του Ν. 4939/2022 §1 που ουσιαστικά καταργεί τα σύνορα: “Ο αιτών δεν τιμωρείται για παράνομη είσοδο στη χώρα, εφόσον παρουσιάζεται χωρίς καθυστέρηση ενώπιον των αρχών και εκθέτει τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία”. Ή, το ακόμα πιο αυτοκτονικό άρθρο 1 §λστ ii του ίδιου νόμου που ορίζει ως δικαιούχους ασύλου “άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο ή έχουν υπάρξει θύματα συστηματικών ή γενικευμένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους” δηλαδή όλους τους κατοίκους όλων των ισλαμικών χωρών και όλων των χωρών που δεν έχουν δημοκρατικά καθεστώτα! Σύνολο, 6,5 δισεκατομμύρια υποψήφιοι εισβολείς! Είσαστε τρελοί; Το πιο τρελό είναι ότι όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι έρχονται στην Ευνουχισμένη Ευρώπη για να αποφύγουν τα ανελεύθερα καθεστώτα των χωρών τους, απαιτούν, μόλις εγκατασταθούν εδώ, τη μεταφορά στην Ευρώπη αυτής της ανελευθερίας! Πού είναι οι νομικοί που θα υποστηρίξουν ότι και μόνο το αίτημα για εφαρμογή της Σαρία συνιστά επαρκή λόγο ακύρωσης του καθεστώτος ασύλου και απέλασης;
Δεν χτυπάω, απλώς, καμπανάκι. Χτυπάω ό,τι μπορεί να κάνει θόρυβο, με την ιδιότητα του αρθρογράφου, μιας και ο σοφός λαός προτίμησε τα επιδόματα εξισλαμισμού από τη διάσωση της εθνικής του ταυτότητας. Έχουμε πόλεμο! Μπορεί να διαρκέσει άλλα 50 χρόνια (δεν είναι πολλά, ο πόλεμος Αγγλίας – Γαλλίας για τα δικαιώματα στον γαλλικό θρόνο κράτησε 116) αλλά θα καταλήξει νομοτελειακά στην παράδοση άνευ όρων της Ευρώπης στο καρκίνωμα του Ισλάμ, αν δεν αλλάξουμε, χθες, νομικό πλαίσιο. Μπορεί να μην το αντιλαμβάνονται οι Βενιζέλοι αυτού του κόσμου, εγκλωβισμένοι στον συντεχνιακό τους μικρόκοσμο, αλλά αυτό δεν τους απαλλάσσει από τις συνέπειές του.
Δυστυχώς, δεν απαλλάσσει ούτε τα παιδιά μας.
