by Γράφει: Ο Σχης(εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι το σκληρό κομμάτι της κοινωνίας. Αυτό λοιπόν το σκληρό κομμάτι θα πρέπει όχι μόνο να εκπαιδεύεται και να σκληραγωγείτε ανάλογα αλλά θα πρέπει και να γαλουχείται ανάλογα. Δεν μπορεί λοιπόν ο νέος μαχητής που εκπαιδεύεται να σκοτώνει ανθρώπους, να τραγουδάει το περνά περνά η μέλισσα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφονται τα στρατιωτικά εμβατήρια. Σκοπός τους είναι να ενδυναμώσουν το εθνικό φρόνημα και το ηθικό. Όλοι οι στρατοί του κόσμου χρησιμοποιούν συνθήματα και κατά την διάρκεια της εκπαιδεύσεως τους, αλλά και κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων. Γιατί όμως το κάνουν αυτό;
Αν και όλοι μας πιστεύουμε ότι έχουμε μόνο έναν εγκέφαλο οι νευρολόγοι θα μας πουν ότι έχουμε τρείς. Τον ερπετοειδή που βρίσκεται στην βάση του εγκεφάλου, τον λιμπικό εγκέφαλο που βρίσκεται πάνω από τον ερπετοειδή και τον νέο εγκέφαλο που είναι και ο μεγαλύτερος από τους τρείς εγκεφάλους. Συνοπτικά μπορούμε να πούμε πως ο ερπετοειδής ελέγχει την επιβίωση, ο λιμπικός τα συναισθήματα και τον φόβο, ενώ ο νέο εγκέφαλος την λογική. Το πρόβλημα είναι ότι η λειτουργία του εγκεφάλου απαιτεί μεγάλες ποσότητες αίματος το οποίο εισέρχεται στον εγκέφαλο από την βάση και περνάει σταδιακά από τον ερπετοειδή στον λιμπικό και τέλος στον νέο-εγκέφαλο. Το κυκλοφορικό σύστημα λοιπόν καλύπτει αρχικά τις ανάγκες του ερπετοειδή εγκέφαλου και όταν αυτές καλυφθούν, πηγαίνει στον λιμπικό και τέλος ικανοποιεί τον νέο-εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι εάν για κάποιο λόγο αυξηθούν οι ανάγκες σε αίμα του ερπετοειδή εγκέφαλου, οι άλλοι δύο υπολειτουργούν για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Φιλοσοφήστε το λιγάκι. Πόσο εύκολο είναι να διαβάσετε ένα βιβλίο όταν πεινάτε; Όταν λοιπόν βρισκόμαστε σε πανικό ο λιμπικός εγκέφαλος συγκρατεί όλο το αίμα και απαγορεύει στον λογικό εγκέφαλο να σκεφτεί. Ο Αξιωματικός καλείται σε ένα περιβάλλον βίας και απόλυτης αβεβαιότητας, να διαχειριστεί όχι μόνο τον δικό του τον φόβο, αλλά και τον φόβο των υφισταμένων του. Πώς λοιπόν θα το κάνει αυτό; Ένας από τους ελάχιστους τρόπους για να το πετύχει είναι τα συνθήματα. Τα οποία φωνάζοντας τα δυνατά έτσι ώστε να τα ακούσουμε και εμείς οι ίδιοι βοηθούν στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο. Θυμηθείτε την ιαχή των Ελλήνων Στρατιωτών στον Ελληνο-Ιταλικό Πόλεμο. Το «Αέρα» που φώναζαν τους βοηθούσε να ξεπεράσουν τον φυσιολογικό κατά τα άλλα φόβο τους και να αντιδράσουν ψύχραιμα.
Ένας άλλος λόγος που όλοι οι Στρατοί του κόσμου χρησιμοποιούν υβριστικά συνθήματα κατά των αντιπάλων είναι η δικαιολόγηση του φόνου που πρόκειται να κάνουν. Κατά το πλείστο κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θέλει να σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο χωρίς λόγο. Δεν αισθάνεται καλά για μια τέτοια πράξη. Για να το κάνει αυτό ο στρατιώτης θα πρέπει πρώτον να έχει την πλήρη υποστήριξη της κοινωνίας και δεύτερον να θεωρεί τον αντίπαλο κατώτερο ον που δεν αξίζει να ζει. Για αυτό άλλωστε κατά την έναρξη όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων οι στρατιώτες είναι λίγο διστακτικοί. Μετά την πρώτη ημέρα και τους πρώτους νεκρούς γίνονται περισσότερο επιθετικοί.
Τέλος υπάρχει και το μίσος το οποίο αποτελεί τον τρίτο παράγοντα της αλλόκοτης τριάδας του Clausewitz. Παρόλο που πολεμήσαμε με τους Ιταλούς το 1940, σήμερα ο λαός μας δεν τρέφει κανένα μίσος για αυτούς τους ανθρώπους, ούτε αισθάνεται καμία απειλή. Απεναντίας παρότι πολεμήσαμε με τους τούρκους το 1921, το μίσος για αυτούς τους ανθρώπους συνεχίζει να ανατροφοδοτείται από τις καθημερινές απειλές των τούρκων πολιτικών. Αλήθεια πιστεύει κανένας ότι στον τουρκικό στρατό δεν χρησιμοποιούν συνθήματα; Σαφώς και συμπεριφέρονται με ευγένεια σε Έλληνες που ταξιδεύουν στην Κωνσταντινούπολη ως πελάτες και αφήνουν τα χρήματα τους. Όταν όμως απομακρυνθούν από το ταμείο τους βρίζουν. Γιατί άραγε μας προέκυψε η Γαλάζια πατρίδα; Από την αμέριστη αγάπη των τούρκων; Τι διδάσκουν άραγε οι τούρκοι δάσκαλοι στα παιδιά του δημοτικού; Μήπως τα διδάσκουν ότι οι Έλληνες κατέλαβαν τουρκικά εδάφη και ότι τώρα πρέπει να τα απελευθερώσουν; Δεν είναι οι τούρκοι που μετέτρεψαν την Αγία Σοφία σε τζαμί; ΑΝ είναι λοιπόν κάποιος που θα έπρεπε να θυμώσει αυτοί είμαστε εμείς και όχι οι τούρκοι.
Κύριε Υπουργέ της Εθνικής Αμύνης ακούω ότι θέλετε να τιμωρήσετε Διοικητές. Ακούω ότι θέλετε να αποπέμψετε τους σπουδαστές για να κατευνάσετε την τουρκία που θύμωσε. Δεν θυμάμαι όμως όταν ο Ακάρ δήλωνε ότι οι Τούρκοι εκπαιδεύονται στο κολύμπι για να πάνε να καταλάβουν το Καστελλόριζο, να έγινε ελληνικό διάβημα, ούτε ακούσαμε να αποστρατεύεται κάποιος στο τουρκικό στράτευμα. Ούτε θυμάμαι όταν ο Ερτογάν έλεγε ότι θα έρθουν νύχτα να έκανε η Ελληνική κυβέρνηση διάβημα. Τέλος δεν θυμάμαι η τουρκία να αποστράτευσε ή έστω να τιμώρησε αυτόν που το 1996 σκότωσε στην Κύπρο τον Σολωμό Σολωμού και τον Τάσο Ισαάκ. Γιατί άραγε πρέπει εμείς να φοβηθούμε από τουρκικές απειλές και να τιμωρήσουμε Έλληνες επειδή την ημέρα της Εθνικής εορτής φώναξαν ένα σύνθημα; Γιατί πρέπει να ενδώσουμε στις τουρκικές απειλές και να στεναχωρήσουμε Έλληνες στρατιωτικούς; Και μετά, τον επόμενο χρόνο, να πέσουμε από τα σύννεφα όταν θα δούμε ξανά κενές θέσεις στις στρατιωτικές σχολές; Κύριε Δένδια πώς είναι δυνατόν από την μία να μας λέτε για διοίκηση με βάση την αποστολή και από την άλλη να ευνουχίζετε νεαρούς στρατιωτικούς για ασήμαντους λόγους; Αν κύριε Υπουργέ δεν θέλετε να φωνάζουν συνθήματα καταργήστε τον Στρατό. Έτσι και αλλιώς αυτό προσπαθείτε να κάνετε.
Κλείνοντας θα παραθέσω το προφητικό επίμετρο του βιβλίου Θεωρία Πολέμου του Παναγιώτη Κονδύλη ο οποίος το 1999 έγραψε. «Στον βαθμό που η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αυγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, εφόσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός. Οι μετριότητες, οι υπομετριότητες και ανθυπομετρητιότητες που συναπαρτίζουν τον ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους».
*MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
