Ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές των τμημάτων διεθνολογίας γνωρίζουν ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν μόνιμες φιλίες αλλά μόνιμα συμφέροντα. Από ότι φαίνεται όμως στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτή φράση. Έτσι ο κύριος Υπουργός φαίνεται ότι αιφνιδιάστηκε από την απόφαση των Γάλλων να πουλήσουν Eurofighter και πυρομαχικά Meteor στην τουρκία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία συνεργάστηκαν για την ανάπτυξη ενός προηγμένου αεροσκάφους αεροπορικής υπεροχής και δημιούργησαν την κοινοπραξία Eurofighter. Η Ελλάδα γνωρίζοντας ότι δεν έχει ούτε τους πόρους αλλά ούτε και την δυνατότητα να κάνει μόνη της ένα τέτοιο εγχείρημα θα έπρεπε να συμμετάσχει σε αυτή την κοινοπραξία. Εάν το είχε κάνει πρώτον θα μπορούσε να διεκδικήσει και να πάρει την κατασκευή ορισμένων τμημάτων στην Ελλάδα και να ενισχύσει με αυτό τον τρόπο και την οικονομία της αλλά και την τεχνογνωσία της. Δεύτερον θα μπορούσε τώρα να αρνηθεί την πώληση των συγκεκριμένων αεροσκαφών στην τουρκία. Δεν το έπραξε όμως και δεν γνωρίζουμε εάν αυτό έγινε από στρατηγική άγνοια ή από αδιαφορία. Οι ευθύνες για αυτή την παράλειψη είναι τεράστιες και θα έπρεπε να αποδοθούν σε αυτούς που έπρεπε. Ποιος ήταν τότε Πρωθυπουργός, ΥΕΘΑ, Υπουργός ανάπτυξης, Υπουργός οικονομικών και ΑΓΕΕΘΑ; Δυστυχώς όμως στην χώρα μας οι υψηλά ιστάμενοι απολαμβάνουν μόνο τα προνόμια και τους μισθούς της θέσης τους χωρίς να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους ή των παραλείψεων τους.
Σήμερα λοιπόν τρέχουμε πάλι πίσω από τα γεγονότα και κλαψουρίζουμε για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και για διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς για εμάς το καράβι έφυγε από το λιμάνι. Και πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Σαν Έλληνες πολίτες όμως, θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι όταν πάμε στην κάλπη να ψηφίσουμε αναλαμβάνουμε ένα μέρος της ευθύνης. Διότι εάν η επιλογή μας είναι λάθος οι συνέπειες θα είναι σκληρές.