by Αξιότιμε κε Αρχηγέ
Δημιουργήθηκε η ανάγκη να κλέψω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας, ωστόσο σας παρακαλώ μην βιαστείτε να καταλήξετε σε συμπεράσματα πριν ολοκληρώσω τη σκέψη μου.
Επικοινωνώ μαζί σας γιατί η συνείδησή μου πλέον δεν μου επιτρέπει να είμαι απλά θεατής καθώς μια τέτοια παθητική συμπεριφορά με καθιστά συνένοχη σε ότι λαμβάνει χώρα κατά τη στρατιωτική θητεία των στρατεύσιμων νέων.
Θα είμαι σύντομη και ουσιαστική.
Πρώτον αξίζουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης ώστε η σωματική τους υγεία να προστατεύεται. Χώροι υγιεινής που δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις – βουλωμένες τουαλέτες – καθώς επίσης φρεάτια που ξεχειλίζουν και τα λύματα αποτελούν εστία μόλυνσης και δυσωδίας.
Δεύτερον ελλιπής ύπνος (2-3 ώρες όλο το 24ωρο) κατ’ επανάληψη με όλες τις ανεπιθύμητες συνέπειες που επιφέρει όπως επιβεβαιώνει η επιστημονική κοινότητα.
Τρίτον οι προνομιούχοι στρατιώτες καρπώνονται τιμητικές άδειες (έως και 35 ημέρες – συνέβη) και όσοι παραμένουν στις επάλξεις – γιατί η συνείδησή τους και η ηθική τους δεν τους επιτρέπει να συναινέσουν σε ένα τηλεφώνημα που θα τους άλλαζε τη βιωτή τους καλούνται να ανταποκριθούν στα ίδια καθήκοντα και όχι μειωμένα ή προσαρμοσμένα – το πρόβλημα της λειψανδρίας άλλωστε που αντιμετωπίζει η χώρα είναι γνωστό – γιατί αποτελούν τα παιδιά ενός κατώτερου θεού ίσως;
Τέταρτον η έλλειψη εκπαιδεύσεως αποτελεί μείζον πρόβλημα. Τίθεται το ερώτημα «Τα ελληνόπουλα υπηρετούν για να συντηρούν απλά και μόνο τα στρατόπεδα ή θα έπρεπε να εκπαιδεύονται ώστε να είναι αξιόμαχη η χώρα σε περίπτωση κινδύνου;» Αναρωτιέμαι αν βολές με τριάντα σφαίρες συνολικά σε όλη τη θητεία καθιστά τους στρατεύσιμους νέους αξιοπόλεμους. Γιατί τα παιδιά όλων των Ελλήνων είναι αυτά που θα σταλούν να υπηρετήσουν αυτήν τη χώρα χωρίς καμία προετοιμασία στην πραγματικότητα – πρόβατα στη σφαγή – ακραίο αλλά δεν απέχει από την πραγματικότητα πολύ.
Τελευταίο και όχι λιγότερης σημασίας, η προετοιμασία τους για να υπηρετήσουν περιλάμβανε υλικό που έπρεπε να αγοραστεί εξ ιδίων – δεν είναι ευκαταφρόνητο το ποσό που δαπανήθηκε – και αναρωτιέμαι εάν όλοι οι Έλληνες μπορούν να σηκώσουν αυτό το έξοδο. Το ότι ήταν απόντες Πολιτεία και Στρατός επιβεβαιώθηκε όταν έγινα μάρτυρας της επιχορήγησης του ενός εσώρουχου και των δύο φανελών.
Εν κατακλείδι έχετε υπό την αιγίδα σας όλους τους νέους που κατατάσσονται να υπηρετήσουν – και να είστε σίγουροι ότι ανάμεσά τους υπάρχουν παιδιά με ιδεώδη και από πίσω οι οικογένειές τους που τους ενέπνευσαν αυτά τα ιδεώδη – και τους αξίζει να χαίρουν υγείας σωματικής και ψυχικής καθώς επίσης το ηθικό τους να παραμένει ακμαίο και οι δραστηριότητές τους να αρμόζουν σε άντρες που κατατάσσονται για να εκπαιδευτούν για έναν ανώτερο σκοπό.
Αναγνωρίζετε ότι έχετε στα χέρια σας το μέλλον της Ελλάδας και μάλιστα νέους μορφωμένους με πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Φροντίστε λοιπόν να έχουν οι ιθύνοντες ότι τους αξίζει και να νοιώσουν πως οι μήνες της θητείας τους έχουν αντίκρισμα και δεν αποτελούν χάσιμο χρόνου.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Το όνομά μου δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο γιατί η επιστολή δεν γράφτηκε για να χαίρουν τα παιδιά μου που υπηρετούν καλύτερης μεταχείρισης, αλλά στόχος της επιστολής είναι πρώτον να σας γνωστοποιήσω ότι ως γονιός έχω καθαρή εικόνα της κατάστασης, δεύτερον να πυροδοτήσω προβληματισμό και τρίτον, ευελπιστώ, μέσα από έναν δημιουργικό προβληματισμό να τεθούν νέες βάσεις. Αυτή η χώρα και οι νέοι της το αξίζουν
Με εκτίμηση
ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ
