by Γράφει: Ο Ταξίαρχος ΠΑ (εα) Χαράλαμπος Παπασπύρος*
Λίγες ημέρες πριν, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Νίκος Δένδιας, παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια της Βουλής, βρήκε την ευκαιρία, μέσα από τη συζήτηση για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων να καταγγείλει φαινόμενα κακοδιαχείρισης, σπατάλης και, με τρόπο υπαινικτικό, ακόμα και διαφθοράς. Και ενώ κανείς δεν διαφωνεί στην ανάγκη εξορθολογισμού της διαχείρισης των δημόσιων πόρων, εκεί που η “λογιστική λογική” συναντά την εθνική μνήμη, το χρήμα οφείλει να κάνει πίσω.
Ο κ. Δένδιας ανέφερε με στόμφο πως το ΤΕΘΑ στεγάζεται σε “ωραιότατο νεοκλασικό στην Πλάκα”, επιφανείας 2.400 τ.μ., το οποίο “μπορεί να μισθωθεί κατ’ ελάχιστο με 1 εκατ. ευρώ το χρόνο“, υπαινισσόμενος σκανδαλώδη σπατάλη, αφού κατά τον ίδιο, “μόλις 29 υπάλληλοι του ΤΕΘΑ και 20 της Γεωγραφικής Υπηρεσίας” στεγάζονται εκεί. Δηλαδή, κατά τα λεγόμενά του, έχουμε έναν δημόσιο υπάλληλο ανά 60-70 τετραγωνικά μέτρα.
Το αφήγημα “πλεονάσματος χώρου” είναι έτοιμο.
Αυτό που «παρέλειψε» ή απέκρυψε να αναφέρει ο Υπουργός, είναι ότι στο εν λόγω νεοκλασικό στεγάζεται και η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ).
Το ανεκτίμητης αξίας ιστορικό αρχείο της ΔΙΣ, αποτελείται από περίπου 3,5 εκατομμύρια αρχειακά τεκμήρια, χρονολογούμενα από το 1897 ως και σήμερα. Περιλαμβάνει κυρίως έγγραφα, χάρτες, σχεδιαγράμματα και φωτογραφίες, που έχουν εκδοθεί από Σχηματισμούς και Μονάδες του Στρατού Ξηράς. Όλα αυτά είναι πολύτιμοι θησαυροί που τεκμηριώνουν την πολεμική και στρατιωτική ιστορία του έθνους.
Η ΔΙΣ δεν είναι μια “γραφειοκρατική υπηρεσία”. Είναι ο ζωντανός θεματοφύλακας της ιστορικής συνέχειας του Ελληνικού Στρατού.
Το 2018, η Ακαδημία Αθηνών το αναγνώρισε αυτό τιμώντας την με βραβείο για την εξαιρετική επιστημονική εργασία της.
Αυτά τα γνώριζε ο κ. Δένδιας; Οι σύμβουλοί του; Και αν ναι, γιατί δεν τα ανέφερε; Η παράλειψη αυτή είναι απλή αβλεψία ή συνειδητή προσπάθεια να παρουσιαστεί μια παραμορφωμένη εικόνα προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και ιδιωτικών σχεδιασμών;
Η ΔΙΣ δεν είναι “βάρος” για την Πλάκα. Είναι το ιστορικό αντίβαρο στον επιθετικό εξευγενισμό της περιοχής και την λογική του “ξεπουλήστε τα όλα”. Δεν πρόκειται για ένα ακόμα “φιλέτο” προς εμπορική αξιοποίηση. Είναι κιβωτός της συλλογικής μνήμης. Αν το νεοκλασικό μετατραπεί σε Airbnb ή boutique hotel, πού θα πάει το ιστορικό αρχείο του Ελληνικού Στρατού; Σε κάποια αποθήκη; Θα αφεθεί στα ποντίκια και την υγρασία για να προστεθεί μια ακόμα γραμμή στα Excel του ΤΕΘΑ;
Η εθνική άμυνα δεν είναι μόνο φρεγάτες και Rafale. Είναι και Ιστορία. Είναι και συνείδηση. Όταν αυτή εξορίζεται από το κέντρο της πόλης για να νοικιαστεί το κτήριο έναντι “1 εκατομμυρίου ευρώ τον χρόνο”, το ερώτημα δεν είναι τεχνικό. Είναι πολιτικό και ηθικό.
Ας αποφασίσει λοιπόν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας:
Θέλει έναν Στρατό αξιόμαχο με Ιστορία και μέλλον ή έναν Στρατό με real estate portfolio;
*Ex. Vice President at Hellenic Aerospace Industry SA
Secretary General Hellenic Aerospace & Defense Industries Group
