by Πηγή: https://www.israelhayom.com
Στο Ιράκ και τη Συρία, εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας, και σε περιοχές πολύ πιο πέρα, η επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει δημιουργήσει πολλαπλά μέτωπα. Για τον σκοπό αυτό, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αφιερώσει τρεις δεκαετίες στην οικοδόμηση μιας τρομερής βιομηχανίας όπλων που παράγει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πολεμικά πλοία, ακόμη και ένα αεροπλανοφόρο και προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη.
Οι Κούρδοι κάτοικοι του Κομπάνι, μιας πόλης στη βορειοανατολική Συρία, έχουν υπομείνει πολλές κακουχίες. Υπέστησαν βάναυση καταπίεση υπό το καθεστώς Άσαντ και άντεξαν ηρωικά μια παρατεταμένη πολιορκία από την τρομοκρατική ομάδα ISIS, η οποία άφησε καταστροφικές καταστροφές και θάνατο στην κάποτε ειρηνική συνοριακή πόλη.
Αλλά τώρα, κοιτάζουν βόρεια με ανησυχία. Λίγα μέτρα μακριά από το κέντρο της πόλης, πέρα από τα σύνορα, διαφαίνεται μια απειλή που ακόμη και οι μαχητές της κουρδικής πολιτοφυλακής φοβούνται ότι δεν μπορούν να αντέξουν: η τουρκική πολεμική μηχανή του Ερντογάν.
«Έχουμε υπομείνει τόσα πολλά βάσανα», δήλωσε η Σάρα Χάσο, κάτοικος του Κομπάνι, σε συνέντευξή της σε αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό. Στεκόμενη μπροστά σε ένα άγαλμα που μνημονεύει γυναίκες μαχήτριες που στάθηκαν ενάντια στο ISIS, πρόσθεσε: «Εκδιωχθήκαμε από τα σπίτια μας από το ISIS, αντιμετωπίσαμε μια μακρά εξορία και τώρα φοβόμαστε ότι θα αναγκαστούμε να φύγουμε ξανά».
Για τους Κούρδους του Κομπάνι και της ευρύτερης κουρδικής αυτονομίας στη βορειοανατολική Συρία, γνωστής ως Ροζάβα, υπάρχει κάθε λόγος να φοβούνται μια τουρκική εισβολή. Ο Ερντογάν απείλησε πολλές φορές να «εξαλείψει» τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), την οργάνωση-ομπρέλα των πολιτοφυλακών που υπερασπίζονται την κουρδική αυτονομία. Ενώ οι Κούρδοι έχουν καταφέρει να αποκρούσουν εν μέρει τις υποστηριζόμενες από την Τουρκία ομάδες ανταρτών, η άμεση αντιμετώπιση του τουρκικού στρατού παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική πρόκληση.
Πρωτοφανής στρατιωτική παρουσία
Οι φιλοδοξίες του Ερντογάν στην εξωτερική πολιτική εκτείνονται πολύ πέρα από τη Συρία και τη Ροζάβα. Η Τουρκία έχει δημιουργήσει πολλά στρατιωτικά μέτωπα, όπου οι λεκτικές απειλές θα μπορούσαν γρήγορα να μετατραπούν σε στρατιωτικές εμπλοκές με στόχο την επιβεβαίωση της κυριαρχίας της Άγκυρας στην περιοχή και πέρα από αυτήν. Για παράδειγμα, η Τουρκία έχει εξαπολύσει αεροπορικές επιδρομές εναντίον βάσεων της κουρδικής οργάνωσης ΡΚΚ στο Ιράκ και διατηρεί στρατιωτικές βάσεις βαθιά μέσα στο ιρακινό έδαφος.
Σε αντίθεση με τους δυτικοευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ, των οποίων οι στρατοί υπέστησαν σημαντικές μειώσεις μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ο στρατός της Τουρκίας έχει ενισχυθεί. Διαθέτει 700 σύγχρονα κύρια άρματα μάχης, περισσότερα από τις συνδυασμένες δυνάμεις της Γερμανίας και της Γαλλίας, και επιπλέον 1.500 παλαιότερα άρματα μάχης που έχουν αναβαθμιστεί εν μέρει ή πλήρως τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το πιο σημαντικό είναι ότι πέρυσι η Τουρκία ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή των εγχώριας παραγωγής βαρέων αρμάτων μάχης Altay.
Από την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ο Ερντογάν και το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχουν εδραιώσει τον έλεγχό τους στον στρατό, απομακρύνοντας αξιωματικούς που ευθυγραμμίζονται με την κοσμική κεμαλική ιδεολογία και αντικαθιστώντας τους με πιστούς. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν έχει επεκτείνει και αναβαθμίσει τις χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας για να υποστηρίξει τις φιλοδοξίες του να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη.
Κύπρος, Ελλάδα και ακόμα παραπέρα
Τα σύνορα με τη Συρία και το Ιράκ δεν είναι οι μόνες περιοχές όπου ο Ερντογάν επιδιώκει να εδραιώσει την τουρκική εξουσία. Η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη μεταξύ ενός ανεξάρτητου ελληνόφωνου κράτους, μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μιας μαριονέτας τουρκόφωνης δημοκρατίας που ελέγχεται από την Άγκυρα. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα, ένας ισχυρός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζει αυξανόμενες απειλές από την Τουρκία.
Η Τουρκία σχεδίασε να διεξήγαγε την άσκηση “Mavi Vatan” («Γαλάζια Πατρίδα») στο Αιγαίο Πέλαγος, στην οποία θα συμμετείχαν δεκάδες ναυτικά σκάφη. Η άσκηση σηματοδοτεί τις φιλοδοξίες του Ερντογάν να μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο σε «τουρκική θάλασσα».
Για να επιτύχει κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, η Τουρκία δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου ναυτική δύναμη που δεν έχει ξαναδεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πέρυσι, το τουρκικό ναυτικό καθέλκυσε το Anadolu, ένα αμφίβιο πλοίο εφόδου και ένα μη επανδρωμένο αεροπλανοφόρο που μετατράπηκε από ισπανικό σχέδιο, χρησιμεύοντας ως «μακρύ χέρι» για τον ισχυρό στόλο μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας. Η Άγκυρα επίσης ανακοίνωσε την προμήθεια τριών νέων σκαφών: ενός προηγμένου υποβρυχίου τοπικής κατασκευής, ενός αντιτορπιλικού εξοπλισμένου με αντιαεροπορικούς πυραύλους (αντλώντας διδάγματα από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία) και, κυρίως, του πρώτου αεροπλανοφόρου της Τουρκίας, ενός τεράστιου πλοίου με το όνομα «Mugham».
Αυτή η αυξανόμενη ναυτική ικανότητα σύντομα θα επιτρέψει στην Τουρκία να διεξάγει επιχειρήσεις αεροπορικής υποστήριξης μακριά από τις ακτές της, ενισχύοντας την επεκτεινόμενη παρουσία της σε περιοχές όπως το Κέρας της Αφρικής, το Κατάρ και η Λιβύη.
Πίσω από την αεροπορική, θαλάσσια και χερσαία ανάπτυξη της Τουρκίας βρίσκεται η ακμάζουσα αμυντική της βιομηχανία. Η απόφαση του Ερντογάν να στηρίζει τις στρατιωτικές του φιλοδοξίες στην εγχώρια παραγωγή βασίζεται σε έναν ολοένα και πιο ικανό και συνεχώς βελτιωμένο τουρκικό αμυντικό τομέα, που περιλαμβάνει ένα ποικίλο φάσμα ιδιωτικών και κρατικών εταιρειών.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ο βιομηχανικός τομέας της Τουρκίας έχει σημειώσει εκπληκτική ανάπτυξη, προσελκύοντας ειδικούς, μηχανικούς και βιομηχανική τεχνογνωσία που τώρα καθοδηγεί την αμυντική της βιομηχανία. Η Baykar, μια ιδιωτική εταιρεία, έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή για τα drones της, συμπεριλαμβανομένου του φιλόδοξου Bayraktar Kizilelma, ενός πολυχρηστικού UAV που χρησιμεύει ως το πρώτο του είδους του μη επανδρωμένο μαχητικό αεροσκάφος. Επιπλέον, η Turkish Aerospace Industries, μια κρατική εταιρεία, πραγματοποίησε πρόσφατα την πρώτη δοκιμαστική πτήση του Kaan, ενός επανδρωμένου stealth μαχητικού που έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει τον στόλο των αμερικανικών F-16 της Τουρκίας.
Μια επανάσταση στην παραγωγή όπλων
Ο μετασχηματισμός της Τουρκίας στην αμυντική παραγωγή δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα σύγχρονο θαύμα. «Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Τουρκία έχει έχει δημιουργήσει μια ανεξάρτητη αμυντική βιομηχανία», εξήγησε ο Δρ. Άσα Οφίρ, ειδικός στην Τουρκία από το Τμήμα Μεσανατολικών Σπουδών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Άριελ.
«Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Τουρκία ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων στον κόσμο, αδυνατώντας να παράγει σχεδόν τίποτα εγχώρια. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η τουρκική κυβέρνηση έλαβε μια στρατηγική απόφαση να αναπτύξει μια αμυντική βιομηχανία για να καλύψει τις στρατιωτικές της ανάγκες και να μειώσει την εξάρτησή της από ξένες δυνάμεις. Η κατευθυντήρια αρχή ήταν η αύξηση της εγχώριας παραγωγής, η παροχή κινήτρων για επενδύσεις και εξαγωγές και η υποδοχή ξένων εταίρων», δήλωσε ο Οφίρ, ο οποίος προβλέπει ένα λαμπρό μέλλον για την τουρκική βιομηχανία όπλων.
«Μέσα σε δύο δεκαετίες, η Τουρκία έχει μετατραπεί από μια χώρα χωρίς σχεδόν καθόλου αμυντική βιομηχανία σε έναν εξέχοντα εξαγωγέα όπλων, παράγοντας τόσο ναυτικά όσο και επίγεια συστήματα και πωλώντας τα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, τέσσερις τουρκικές εταιρείες κατατάσσονται μεταξύ των 100 κορυφαίων παγκόσμιων αμυντικών εταιρειών. Έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν πάνω από 2.000 τουρκικές αμυντικές εταιρείες που υλοποιούν έργα αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι αμυντικές εξαγωγές για το 2024 αναμένεται να ξεπεράσουν τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας την Τουρκία τον κορυφαίο μουσουλμανικό εξαγωγέα όπλων στον κόσμο. Ενώ δεν βρίσκεται ακόμη στην κορυφαία βαθμίδα των παγκόσμιων εξαγωγέων όπλων όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει φτάσει στη δεύτερη βαθμίδα μαζί με χώρες όπως η Ολλανδία, η Σουηδία, η Πολωνία και η Αυστραλία. Προβλέπω ότι μέσα σε λίγα χρόνια, θα εισέλθει στους δέκα κορυφαίους παγκόσμιους εξαγωγείς όπλων».
Επέκταση της επιρροής στη Συρία
Ενώ η Τουρκία του Ερντογάν έχει φιλόδοξους στόχους στη Μεσόγειο, το Αιγαίο και τις κουρδικές περιοχές κατά μήκος των συνόρων της, ο Δρ. Ophir προβλέπει άμεση επέκταση της τουρκικής επιρροής και στη Συρία.
«Με την ευκαιρία της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ και την επιτυχία του Ερντογάν στην υποστήριξη των ανταρτών με τον εξοπλισμό, τη χρηματοδότηση και την εκπαίδευσή τους, η όρεξή του και η προθυμία του να αναλάβει ρίσκα αναμένεται μόνο να αυξηθούν. Η Άγκυρα θα παράσχει συμβούλους και εμπειρογνώμονες για να υποστηρίξουν την αναδιοργάνωση των ναυτικών, αεροπορικών και χερσαίων δυνάμεων της Συρίας. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί σύμβουλοι θα αντικαταστήσουν τους ιρανικούς και η Τουρκία σχεδιάζει να αναπτύξει τις δυνάμεις της σε διάφορα σημεία σε όλη τη χώρα. Σκοπεύουν να ανοικοδομήσουν τη Συρία και, φυσικά, αυτό έχει ένα τίμημα», κατέληξε ο Δρ. Ophir.
