Γράφει: Ο Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*
Ο τέως ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος συνήθιζε να φοράει στρατιωτικές στολές και ως εκ τούτου αποτελούσε το αντικείμενο χλεύης όχι μόνο Στρατιωτικών αλλά και πολιτικών του αντιπάλων. Ο νυν ΥΕΘΑ και νομικός κύριος Δένδιας, παρότι δεν φοράει Στρατιωτικές στολές, αποφάσισε σαν νέος απαίδευτος Clausewitz να αλλάξει το δόγμα. Δήλωσε λοιπόν ότι σύμφωνα με αυτό το δόγμα, τα πολεμικά πλοία είναι «ξεπερασμένα» σε ένα περιβάλλον μάχης όπως το Αιγαίο, τα μαχητικά αεροσκάφη είναι επίσης ξεπερασμένα και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την Ουκρανία που πλέον «δεν πετούν αεροσκάφη». Πρόσθεσε δε ότι το Αιγαίο πλέον θα προστατεύεται από την «Ασπίδα του Αχιλλέα» και ένα πυραυλικό πλέγμα βλημάτων επιφανείας-επιφανείας! Γιατί όμως ο κύριος Υπουργός χρησιμοποιεί την αρχή της μισής αλήθειας; Γιατί άραγε δεν μας είπε τον λόγο που δεν πετάνε τα Ουκρανικά αεροσκάφη; Μήπως γιατί απώλεσαν οι Ουκρανοί την αεροπορική υπεροχή; Αντιλαμβάνεται ο κύριος Υπουργός ότι με αυτές τις δηλώσεις του, δείχνει μια καθαρά αμυντική νοοτροπία στον αντίπαλο; Γεγονός που απεχθάνονται μετά βδελυγμίας όλοι οι μεγάλοι στρατηγιστές. Και τέλος τι είναι το Δόγμα;
Το Δόγμα είναι ο τρόπος που ένας Στρατός διεξάγει επιχειρήσεις σε στρατηγικό, επιχειρησιακό αλλά και τακτικό επίπεδο. Για παράδειγμα το εάν σε τακτικό επίπεδο επιτιθόμαστε με δύο λόχους σε πρώτο κλιμάκιο και έναν σε εφεδρεία, αυτό είναι δόγμα. Έτσι η αλλαγή του επιτάσσει την προσεκτική μελέτη απο Αξιωματικούς με μακρόχρονη εμπειρία σε θέματα πολέμου. Και εφόσον δεν έχουμε εμπειρία πολέμου θα έπρεπε να μάθουμε από την εμπειρία άλλων στρατών πριν να αλλάξουμε το οτιδήποτε; Είναι όμως απορίας άξιο πώς ο νομικός κύριος Δένδιας αντιλήφθηκε αμέσως όχι μόνο τι είναι το Δόγμα, αλλά και ότι είναι λάθος. Επιπλέον αφού ψήφισε τον νόμο για την περίφημη agenda 2030, θεωρεί ότι αυτός είναι ο μοναδικός Έλληνας που έχει τις γνώσεις και την ικανότητα να διορθώσει το Δόγμα. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι μπορεί ο Υπουργός να μην είναι Στρατιωτικός και να μην έχει τις απαραίτητες γνώσεις έχει όμως τον ΑΓΕΕΘΑ και τους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων σαν σύμβουλους επί στρατιωτικών θεμάτων. Ποιος είναι όμως ο ΓΕΕΘΑ; Ο κύριος Χούπης είναι ένας Αξιωματικός που προέρχεται από τις Διαβιβάσεις με ελάχιστη εμπειρία σε θέματα Άμυνας και στρατιωτικής ηγεσίας. Με ποια κριτήρια επιλέχθηκε άραγε από την πολιτική ηγεσία ένας άνθρωπος με ελάχιστη εμπειρία στην εθνική άμυνα; Μήπως με βάση την τυφλή υπακοή του στον ΥΕΘΑ. Πώς επιλέχθηκαν άραγε οι αρχηγοί των τριών κλάδων; Δεν θα απαντήσω σε αυτό το ερώτημα μονολεκτικά αλλά περιφραστικά. Υπάρχουν δύο είδη θάρρους. Το ένα είναι το θάρρος μπροστά στον φυσικό κίνδυνο και το δεύτερο είναι το θάρρος της γνώμης μπροστά στον προϊστάμενο σου. Κανένας από όλους όσους βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις δεν έχει το θάρρος της γνώμης του απέναντι στον προϊστάμενο του. Γιατί εάν το είχε θα είχε αποστρατευτεί χρόνια πριν. Και αυτό επειδή η πολιτική ηγεσία στην χώρα μας επιθυμεί αχυράνθρωπους στην θέση των αρχηγών. Ανθρώπους δηλαδή που θα λένε πάντα μάλιστα προκειμένου να υλοποιούν τις δικές τους αποφάσεις με μοναδικό στόχο την νίκη στις επόμενες εκλογές. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος να πει ΟΧΙ στον Υπουργό; Έχετε ακούσει ποτέ διαφωνία στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης; Για παραιτήσεις Αρχηγών; Μήπως το γεγονός ότι δεν υπάρχουν διαφωνίες και παραιτήσεις στο ΥΕΘΑ κάτι λέει για την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία; Απλά ρωτάω.
*MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

